Ga naar de inhoud
foto: Pepijn van den Broeke

Teo versus studiestress: Binaural Beats

Als alchemie de zoektocht is naar het recept waarmee je uit lood goud maakt, dan is Teo een cognitieve alchemist. Hij speurt naar legale en onschadelijke middelen en methodes die van loodzware tentamenperiodes gouden tijden maken. In deze jungle van alternatieven beproeft hij deze maand Binaural beats.

Als echte ADHD’er vliegen mijn gedachten van hot naar her. Met harde deadlines voor de deur is dit een doorn in mijn oog. Het is een ware uitdaging om legale en niet chemische middelen te vinden die mijn focus op één taak verscherpen en de waterval aan ideeën, gedachten en andere ‘mindfarts’ tot stilte manen. Ik besluit om de uitwerking van Ritalin als uitgangspunt te nemen. Wat gebeurd er bij de inname ervan in het brein en kan dit effect nagebootst worden zonder chemicaliën?

foto: Pepijn van den Broeke

Mijn onderzoek stuit op een theorie die door de Duitser H.W. Dove in 1839 voor het eerst wordt aangedragen. Deze stelt dat wanneer in elk oor een verschillende toon wordt afgespeeld, het brein het verschil tussen beide tonen omzet in een derde toon. De theorie van Dove wordt in de jaren ’70 door de onderzoekers Smith, Marsh en Brown verder ontwikkeld. Zij stellen dat de derde toon die het brein zelf destilleert een frequentie heeft. Wanneer deze frequentie overeenkomt met de communicatiesignalen van de hersenen, passen deze zich automatisch aan de waargenomen golflengte. Met andere woorden:  je kunt je brein door Binaural beats in een bepaalde staat brengen!

Deze beats blijken een bekend fenomeen te zijn. Zelfs Spotify heeft een uitgebreide lijst met diverse frequenties die beweren je in alle mogelijke staten te brengen. Even rondneuzen op YouTube en ik vind zelfs een beat die claimt het effect van wiet en alcohol na te bootsen. Waar ben ik in hemelsnaam op gestuit? Ik besluit om deze gekke benadering een kans te geven en download de meest wetenschappelijke variant die ik kan vinden: Neuro-Programmer. Dit bijna honderd euro kostende programma heeft een diversiteit aan beats en de proefversie is gedurende twee weken gratis.

Na een kwartier heb ik zin om mijn laptop door de kamer heen te slingeren

Met een stapel werk voor mijn neus neemt de stress in mijn hoofd toe. Ik hoop dat deze beats een beetje in de buurt komen van wat ik verwacht, anders heb ik het idee dat de grijze strips met Ritalin uit het nachtkastje gehaald moeten worden. Met mijn koptelefoon op blader ik door de opties die Neuro-Programmer heeft.

Bètagolven voor tijdens de studie verhogen het denkvermogen en helpen bij het presteren, lees ik in het venster. Presteren, dat is wat ik moet doen. Met enige twijfel zet ik de beat aan. Een opgefokt, monotoon geluid raast door mijn oren. Zeer vreemd, maar ik besluit het een kans te geven. Na een kwartier heb ik zin om mijn laptop door de kamer heen te slingeren. Het geluid maakt me knettergek. Ik blader door de gebruiksaanwijzing. Bètagolven schijnen niet goed te werken voor mensen met ADHD, staat er duidelijk vermeld. Dat verklaart een hoop.

Ik blader verder en stuit op een speciaal voor mijn conditie ontwikkelde beat gebaseerd op gamma –en alphagolven. Eerst maar eens even goed op adem komen van die gekke andere beat, want het galmt nog door mijn hoofd alsof een ventilator net naast mijn oor suist. Na een half uur ben ik er klaar voor. Kom maar op met die focus sounds. Dit keer is de opgezette beat rustiger, misschien zelfs warmer te noemen. Ik begin met mijn werk en merk dat het geluid na vijf minuten bijna niet meer opvalt. Na een tijdje kijk ik op mijn telefoon. Al een uur aan de gang! Dat had ik niet verwacht. De rest van de dag zet ik de beat op ‘repeat’.

Conclusie

Binaural beats hebben een merkbaar effect op je staat van denken. Deze technologie kan echter op geen manier vergeleken worden met middelen als Ritalin. Bij het gebruik treedt er geen euforisch gevoel op, ook is er geen sprake van totale overgave aan de taak. Wat mij voornamelijk opviel was de rust die de beat creëerde. De gedachten die normaal gesproken door mijn hoofd heen razen, werden uitgezet. Hierdoor kon ik mijn focus optimaal gebruiken. Dit is zeker een aanrader, maar ik wil iedereen op het hart drukken om meerdere beats uit te proberen.

Foto’s: Pepijn van den Broeke