Teo versus Studiestress: Mindful met Headspace

Teo is een cognitieve alchemist. Hij speurt naar legale en onschadelijke middelen en methodes die van loodzware tentamenperiodes gouden tijden maken. Deze maand probeert hij de mindfulness app Headspace uit.

Podcasts en hyperfocus
Mindfulness en meditatie hebben een bepaald stigma. Zweverige hippie-achtige praktijken waarbij je urenlang stil moet zitten, terwijl je focust op leegte. Niets voor mij als adhd’er. Ik kan nauwelijks drie alinea’s schrijven zonder twee keer een rondje door mijn kamer te lopen en driemaal mijn Facebook te checken. Het enige waarmee ik mezelf in hyperfocus krijg, is het luisteren naar boeiende verhalen. Vroeger waren het sprookjes, tegenwoordig zijn het podcasts. Eén ochtend in de week neem ik er de tijd voor. Bakkie koffie erbij en helemaal wegspacen bij succesverhalen van anderen.

Headspace
Ondernemers als Elon Musk (Tesla), Peter Thiel (Paypal) en Chris Sacca (Twitter) wordt in zulke podcasts gevraagd naar een routine die ze op latere leeftijd oppakten en waarvan ze zeggen: had ik dat maar eerder gedaan. Al deze mensen noemen meditatie. Ze zweren er zelfs bij.
Wanneer de naam Headspace voor de zoveelste keer valt, laat ik mijn afkeer voor hippieshizzle varen en download de app. Als altijd onder het motto: baat het niet, het schaadt ook niet. Zoals gebruikelijk volgt een korte research.

Wanneer was de laatste keer dat je tien minuten lang niets hebt gedaan?

Andy
Headspace komt uit het brein van Andy Puddicombe. Een Brit met een indrukwekkend verhaal. Andy stopt op 22-jarige leeftijd met zijn studie sportwetenschappen en reist af naar de Himalaya waar hij wordt ingewijd tot monnik. Na een jaar volledig teruggetrokken te hebben geleefd, keert hij terug naar de bewoonde wereld en wordt circusartiest.
De vraag die in het begin van Headspace wordt gesteld, luidt: wanneer was de laatste keer dat je tien minuten lang niets hebt gedaan? Geen televisiekijken, telefoonstaren, aanrommelen, of wegdromen. Echt niets niets, dus. Ik kon me dat niet herinneren.

Basis
In de eerste tien gratis lessen van Headspace leer je de basis van het nietsdoen. Eén les staat voor één dag. Ik besluit om het ’s ochtends in mijn ochtendroutine op te nemen. Gewoon na het wakker worden. Het blijkt lastiger te zijn dan ik ooit had gedacht. Mijn gedachten schieten overal naartoe. Het is bijna onmogelijk om niet ergens aan te denken.
Alles in de oefening draait op het focussen op je ademhaling. Jezelf leeg maken, of in de woorden van Andy: een stapje terugnemen en je gedachten observeren zonder er door meegesleept te worden. Hij gebruikt het metafoor van blue sky. Wolken komen en gaan, maar daarboven is het altijd rustig, helder en chill.

Meditatie heeft door Headspace een praktische strekking gekregen

Testfase
Drie dagen doe ik de lessen trouw, maar de vierde dag vergeet ik de sessie. Het is een stressvolle week met de ene deadline na de andere. Ronduit gekkenhuis. Wanneer de telefoon gaat en ik hoor dat een project nog eerder af moet dan verwacht, is mijn eerste reactie verbazing. Niet om de vervroegde deadline, maar omdat ik bijzonder kalm en rustig blijf. Ik schrik ervan. Haal vervolgens mijn schouders op en begin met mijn werk. Zonder stress en in volle focus.
De ochtend erna sta ik vroeg op en maak het project af. Gedurende de dag komt het gevoel van onrust naar boven borrelen. De deken van rust en stilte verdwijnt en stress neemt het weer over. Hoe kan dit toch? Dan valt het kwartje: ik heb twee dagen geen Headspace gedaan. Snel pak ik mijn telefoon en doe mijn oordopjes in om te testen of mijn vermoeden klopt.

What the freaking f*ck!
Tien minuten Andy zijn voldoende om helemaal ondergedompeld te worden in een zee van angst, paniek en twijfel. Bij het openen van mijn ogen is alles bijna in één klap weg. What the freaking fuck! Ik maak het programma af in de dagen die volgen en daarna neem ik zonder een spoor van twijfel een abonnement op de app.
Meditatie heeft door Headspace een praktische strekking gekregen. Geen veganistisch hippie-gelul, maar pure focustraining. Niet zomaar stilzitten en aan niets denken, maar juist je gedachten en gevoelens observeren en er kalm onder blijven. Geen stress, alleen rust en concentratie. De tijd staat stil. Ik heb ruimte om mentaal te ademen. Conclusie: dit is verreweg het beste wat ik tot nu toe heb getest.

Foto’s: Pepijn van den Broeke (c)