Vindicatofobie
Groningen staat weer eens in de belangstelling van de landelijke media. Meestal betekent dit een aardbeving veroorzaakt door gaswinning, maar momenteel levert Vindicat die aardschok. Zondag met Lubach opende met een item. NRC Handelsblad kwam met een ooggetuigenverslag van het Sushi-Mall-debacle. Nu.nl construeerde een tijdslijn met incidenten alsof het aanslagen betrof. Gretig werd zelfs een vies toilet breed uitgemeten.
Toen de bestuursbeurzen werden ingetrokken en één van mijn studenten dit achterin de klas luid mededeelde, ging er een gejuich door het lokaal
Nu heb ik geen interessante mening over die paar studenten met een gebrek aan manieren. Ik ben eerder verbaasd dat een vereniging met duizend leden niet meer rotte appels in de ton heeft. Wat mij boeit is de afkeer voor deze groep jongvolwassenen. Toen de bestuursbeurzen werden ingetrokken en één van mijn studenten dit achterin de klas luid mededeelde, ging er een gejuich door het lokaal. Onvervalste schadenfreude.
Je bouwt er sneller een netwerk op dan wanneer je elke dag weer met de bus naar Drenthe vertrekt
Wanneer ik een klas vraag wie lid is van een studentenvereniging, volgt meestal ongemakkelijk gelach. Alsof ik vraag of ze bij een jeugdbende zitten. Terwijl het helemaal niet zo’n slecht idee is. Mijn studenten zouden prima vlieguren kunnen maken in de redactie van het annuarium of huisblad. Bij grote studentenverenigingen vind je toneelcommissies en huisbands. Je bouwt er sneller een netwerk op dan wanneer je elke dag weer met de bus naar Drenthe vertrekt, geen overbodige luxe als je beseft hoeveel eerstejaars er zojuist weer zijn ingestroomd.
Kom op, mensen, de pluriformiteit onder studenten verrijkt de stad
Onder docenten is de afkeer niet minder. Een collega stelde op Facebook voor om alle sponsering voor studentenverenigingen te stoppen en dat geld te besteden aan werkdrukverlichting voor het personeel. Kom op, mensen, de pluriformiteit onder studenten verrijkt de stad. Ontneem mij niet de Kermessegangers die jaarlijks verkleed door de stad sjokken, of het Albertushuis waarmee ik een betere band heb dan met de buurvrouw die altijd over hen loopt te zeiken. Laat iedereen z’n eigen clubje vinden. Daarnaast lijkt het me wijs te onthouden dat het verschil binnen groepen een stuk groter is dan tussen groepen, op alle indicatoren. Er schijnen zelfs Brabanders bij Bernlef te zitten.