Wie is de beer?

Ieder huisje heeft zijn kruisje, right? Ons huis dus ook. Met nieuwe huisgenoten, die allemaal sort of poep hebben aan regels. Dennis fixt wel nieuwe toiletrollen, Dennis fixt wel een werkende verwarming, Dennis fixt wel dat trapgat waaraan iedereen een soort sinkhole-ervaring overhoudt. Dennis fixt het fucking afvalbakje – waar Dennis zelf geen gebruik van maakt – en Dennis veegt je reet ook af. Ieder huisje heeft zijn inlegkruisje. Deniz is de Oost-Europese schoonmaker, toch?

Bij terugkomst trek ik tegelijk met de toiletdeur een beerput open

Als je mijn huisgenoten vraagt of ze behoefte hebben aan een lijst voor het aftekenen van hun behoefte aan wc-papier zeggen ze allemaal mij niet gezien! Ons huis is op de één of de andere manier een teringzooi, maar wanneer je mensen dan wilt aanspreken op die teringzooi zijn ze altijd uit eten of bij iemand anders. Prima, natuurlijk, ga lekker het huis van je vriendinnetje bevuilen.
Als ik een weekendje weg bent geweest, trek ik bij terugkomst tegelijk met de toiletdeur een beerput open. Ach ja, maandag hé, dan kwam Deniz de bende wel weer schoonmaken volgens het rooster. Dat je dingen die je in een afvalbakje moet deponeren daar ook in gooit is heel knap, voor iemand uit groep 3. Minder intelligent is het om dat te blijven doen wanneer Deniz de Oost-Europese rommelfee niet aanwezig is om het bakje leeg te toveren.

Maar ik weet wie het was, dat noem ik het luchtverfrissereffect

Dat je poept? Alle begrip voor, hoeven we niet over te discussiëren. Maar als je dan verrot bent van binnen, wees dan eens lief en koop een Airwick (no spon). Gelukkig –kuch- zijn ze thuis. Dan kan ik ze aanspreken op hun wanhygiëne, zodat zij in alle toonaarden kunnen ontkennen dat zij het waren. Maar ik weet wie het was. Dat noem ik het luchtverfrissereffect: iedereen weet dat je gescheten hebt als een beer, juist doordat je zo’n sterke lavendellucht meeneemt naar de graftombe die je je kamer noemt. Ik weet heel goed waar het woord verbloemen vandaan komt.