Wriemelende Reuzenbacteriën in Atrium

‘Getsie, wat is dat? Moet je zien, het beweegt!’ Een studente die door de zijingang van het Atrium naar binnen loopt kijkt geschrokken omhoog. Boven de ingang kruipt en wriemelt een manshoog gedrocht. Ook in twee andere krochten rondom het Atrium kijken studenten verwonderd naar vreemde wezens die kruipende bewegingen maken. De monsters zijn gelukkig ongevaarlijk. Het zijn art objects van beeldend kunstenaar Gerry Mellema, in juli afgestudeerd aan Academie Minerva.

‘Als kind redde ik kleine beestjes uit spinnenwebben’, vertelt Gerry. ‘Ik verzorgde ze in mijn ziekenhuisje. De spin gaf ik ander eten. Ik ben altijd al door kleine beestjes gefascineerd. Hoe kan het dat zoiets kleins beweegt? De laatste tijd ben ik geboeid door beestjes die je onder de microscoop ziet, zoals bacteriën. Veel mensen vinden die micro-organismen eng en vies, maar wij leven dankzij hun en zij dankzij ons.
‘Wie beweegt wie?, dat is de vraag. Mijn micro-organismen hier reageren op de bewegingen van langslopende mensen, en die mensen worden weer bewogen door hun beweging. Zo wil ik mensen aan het denken zetten over die kleine wezens die je niet kunt zien, maar wel onmisbaar zijn. Voorlopig ga ik hiermee door. Deze beesten zijn verzwaard zodat ze op dezelfde plek blijven, maar ik wil werken aan de techniek zodat ze zich uiteindelijk zelfstandig kunnen verplaatsen. Ook wil ik via nieuwe technologische ontwikkelingen mijn werk op andere manieren presenteren. Ik experimenteer daar momenteel mee, wat veel tijd kost.’