Yogica Terpstra
Zeven uur, dinsdagavond. Net wanneer ik denk dat ik verder kan werken aan m’n album, komt m’n huisgenootje aanzetten. Ze zegt: ‘We gingen vanavond naar restorative yoga, remember?’
O ja. Ik moet me leren ontspannen. Eens proberen met wat anders bezig te zijn dan met het halen van de eindeloos doorrazende trein waarvoor ik altijd te laat ben. En als ik hem dan eens een keertje wel haal, moet ik op de gekste momenten overstappen. Pfff, even ademhalen.
Dat ik moet betalen voor iedere minuut die ik hier stillig, maakt me erg onrustig
Restorative yoga. Omsingeld door vijf dekens moet ik me overgeven aan m’n adem. Ik moet me focussen, zegt de mevrouw met de stem van Erica Terpstra die hard gaat op LSD. Het meisje bij de balie was zo leuk. Waarom geeft die me niet even les? O ja, ogen gesloten houden.
Restorative yoga is betaald ontspannen. Maar dat is bijna per definitie onmogelijk. Het feit dat ik moet betalen voor iedere minuut die ik stillig, maakt me onrustig. Zou het meisje aan de balie er zo meteen nog zijn? Hoe leg ik haar subtiel uit dat het meisje met wie ik hier kwam gewoon een huisgenootje is? Zou ze misschien m’n nummer willen?
‘En adem nu in vier tellen uit.’ Erica’s stem zwiept al een ijskoude zweep langs m’n ruggengraat.
Ik hoor alleen nog verliefde muziek die rijmt op m’n warme gevoelens
Eén… twee… Stiekem lachte ze naar me op de manier die aangeeft dat ze echt wel doorhad dat het m’n huisgenootje was.
‘Dennis, ook uitademen, voorkom een hoekige ademhaling’, striemt Erica.
Een hoekige ademhaling?
‘Maak ’m rond, Dennis. Rond.’
Een ronde ademhaling. Ik was helemaal vergeten dat ik überhaupt aan het ademhalen was.
Yoga is je concentreren op dingen die je het minst bezighouden, zodat je je niet kunt richten op de zaken die je het meest bezighouden. Nog steeds gehuld in vijf dekens, voel ik het warm worden. Waar m’n gedachten een bepaalde maat moeten houden, hoor ik alleen maar verliefde muziek die rijmt op m’n warme gevoelens.
Een laatste rusthouding, een groet. Erica heeft haar zweep opgeborgen: we mogen gaan, ik mag gaan.
De balie is dicht. Weer de trein gemist.