Zweedse mannen kunnen niet zoenen

Het staat me nog vrij vers in het geheugen. Ik weet het ook nog mediumgoed. Mijn eerste tongzoen. Sommige delen probeer ik te verdringen. De setting. Het tongen zelf. Al werd de wasmachine toentertijd nog wel geaccepteerd. Maar ik kijk er ook blij op terug. Ik was nog zo’n naïef, lief kind. Onwetend. En trots. Ik wist nog niet wat er allemaal zou komen. In welke settingen ik ooit nog zou zoenen. Dat het later regelen zou worden genoemd. In welke mannen ik mijn tong nog ging stoppen. Of dat er kleine weddenschapjes over af werden gesloten.

Bij thuiskomst vroegen m’n huisgenoten direct of ik nog iemand had geregeld

Maar ook de verwachtingen. Men gaat er tegenwoordig namelijk vrij vlot van uit dat je regelt. Wanneer je een avond goed hebt gedronken in de stad, of wanneer je een date hebt gehad, is één van de eerste drie vragen al snel: ‘Heb je nog geregeld?’ Naast de gebruikelijke vragen: ‘Was het leuk?’ en ‘Wat hebben jullie gedaan?’ Wanneer ik eens niet thuis kwam, vroegen mijn huisgenoten me bij thuiskomst direct of ik nog iemand had geregeld. Terwijl ik natuurlijk, heel braaf, bij mijn ouders was.

Niet dat deze Zweedse verovering naar IKEA-balletjes smaakte, maar Nederlandse mannen zoenen anders

Hoe ik bij deze throwback kom? Afgelopen week heb ik voor het eerst met een Zweedse man geregeld. Het was anders. Niet dat het smaakte naar de gehaktballetjes van de IKEA, dat zeker niet. Maar Nederlandse mannen zoenen anders. Nu was dit niet mijn eerste buitenlandse ervaring, maar wel de eerste opmerkelijke. Het buitenlandse gevoel droop eraf. En dan heb ik het niet over kwijl. Ik merkte gewoon dat het een stoere Zweedse man was, die in zijn vrije tijd hout hakt.

Een man-man, iemand die persoonlijk beren te lijf gaat en zomaar vijf hele grote vissen vangt

En hele sterke koffie drinkt. Iemand die zich alleen scheert wanneer het echt moet. Iemand die geen tijd heeft voor een teveel aan persoonlijke hygiëne, omdat hij het te druk heeft met de haard aansteken. Een man-man. Iemand die persoonlijk beren te lijf gaat bij de fjorden. Die na een dag varen hier in de haven aankomt met vijf hele grote vissen, zo aan zijn lijf vastgebonden.
Je begrijpt, het gebrek aan goedkope alcohol stijgt me naar mijn hoofd. Ik begin te hallucineren. De anticlimax komt er dan nu eindelijk aan. Waarom ik terugdenk aan mijn eerste tongzoen? Mijn Zweed deed de wasmachine-tong. Net zoals ik toen ik veertien was.