Ik heb een nieuwe hobby. Een hele dankbare hobby. Het begon bij een uitspatting in de IKEA, waarschijnlijk mijn favoriete winkel voor echt alles. Wat doe ik in de IKEA? Ik struin rond om precies dat te vinden wat ik niet verwacht in een meubelwinkel. Inmiddels ken ik de hele catalogus uit m’n hoofd, maar het blijft verrassend. De plantenafdeling vind ik intrigerend. Planten horen in zekere zin ook bij het meubilair, maar ze zijn ook anders. Planten leven.
Bij de kassa moest ik vijftig euro aftikken, damnit IKEA, you did it again
Ik geloof niet dat duurzaamheid bij de IKEA op de voorgrond staat, maar met planten varen ze toch solide mee op de kolossale groene golf die de wereld moet opstuwen naar een duurzame toekomst. Het was begin februari, ik had een balkon en fantasie. Het hele balkon groen en alle buren jaloers op al die plantjes. Maar, ho, hier sprak ineens de portemonnee, zaadjes zijn veel goedkoper dan die kant-en-klare bakken. Het was nog winter, maar ach, wat zou het? Ik kocht een kweekbak, want die heb je echt nodig om je zaadjes snel te laten kiemen. Maar de plantenservice had nog veel meer. Hé, stekpluggen, onmisbaar, een paar bakjes… die had ik nog niet. Bij de kassa moest ik vijftig euro aftikken. Damnit IKEA, you did it again. Het mocht de pret niet drukken, bepakt en bezakt kwam ik thuis met mijn kweekbak en een idiote hoeveelheid zaadjes.
IK WIST NIET DAT DIT KON MET MIJN BALKON!!!
Vandaag bestudeer ik de voortgang. Ik ben inmiddels vele euro’s verder aan potjes want ik heb steeds grotere nodig om het welig tierende groen de ruimte te geven. (Verrek, die dingen komen echt uit.) De hele vensterbank staat vol met plantjes. Ik sta op het punt een vlogcamera te kopen en een nieuwe carrière te begingen als een soort Enzo Knol. ‘Het Tuinmannetje episode one: IK WIST NIET DAT DIT KON MET MIJN BALKON.’
De plantjes hebben een diepgewortelde patriarchale behoefte laten opkomen: controle houden in tijden van schaars contact met de buitenwereld. Ik word onrustig bij de gedachte dat ik over luttele weken kindermoord pleeg wanneer ik mijn pasta zou voorzien van bio-basilicum. Een onrust die alleen te temperen is door nieuwe stekpluggen aan te schaffen. Zaadjes bestel ik inmiddels in grote getale bij AliExpress. Dat is echt lachen, als je eens tijd over hebt, kun je daar uren zoeken naar zaad voor alle kleuren tomatenplanten. In episode two zal ik een verhandeling geven over het groeiproces en de zaad- en kiemverzorging, één en ander aanschouwelijk gemaakt door beelden van de wetenschappelijk verantwoorde experimenten in de vensterbank. Wat een dankbare hobby.
