Jonkie.

Tegenwoordig noemt iedereen die ik ken zichzelf oud. Maakt niet uit of ze 21 of 31 zijn, ze zijn hoe dan ook oud. Te oud om bepaalde dingen te doen, te oud om op bepaalde plekken te zijn en eigenlijk klinken ze gewoon alsof ze al niet meer zonder wandelstok kunnen lopen.  Zelf heb ik een omgekeerd probleem. Niet dat ik mezelf te jong vind, maar iedereen schat mij als niet veel ouder dan twaalf.
Oké, twaalf is misschien en beetje overdreven.

Gewapend met een touwtje trok de epileuse ten strijde tegen de bosjes oerwoud die ik wenkbrauwen noem

Afgelopen week liet ik voor het eerst in tienduizend jaar mijn wenkbrauwen doen. Ik heb geen flauw idee waarom, maar blijkbaar leek het me wel leuk om een beetje pijn te lijden. Ik belandde op de bijna tandartsachtige stoel van de, ja, hoe noem je zoiets, epileuse, epilatrice of epilady? Het scheelde dat ze heel lief was. Gewapend met een touwtje trok ze ten strijde tegen de bosjes oerwoud die ik wenkbrauwen noem. Een touwtje klinkt niet als een ideaal wapen, maar dat is het wel. Binnen non-time was de overwinning daar, de klus geklaard.
De epilady wist gewoon dat dit een bijzondere gebeurtenis voor me was. Ze feliciteerde me uitbundig en vroeg.
‘Hoe oud ben je dan geworden? Negentien?’

Ze zeggen dat ik er later gelukkig van ga worden, dat mensen me 30 zullen schatten wanneer ik 40 ben

Dat mijn lichtroze haar losjes op mijn schouders hing, ik vrijwel geen make-up op had en een fleurig jurkje droeg hadden m’n verschijning er niet volwassener op gemaakt, maar negentien…
Een paar dagen eerder had iemand mijn leeftijd nog redelijk goed ingeschat. Een jongen die al een tijdje van mijn bestaan afweet gokte: één- of tweeëntwintig. Het klopte niet, maar een schatting boven de twintig vond ik wel prima.
Mensen zeggen altijd dat ik er later wel gelukkig van ga worden. Dat mensen me straks dertig schatten wanneer ik veertig ben. Dat ik dan nog een jonge godin lijk. Zelf zou ik het niet erg vinden om er dan gewoon oud uit te zien. Voor nu doe ik alleen nog niet mee met mezelf oud noemen. Dat doe ik wel als ik tachtig word. Mezelf té oud vinden zal ik gewoon nooit doen. Een gekke oma die gaat bungeejumpen, dat lijkt me best wel mooi. Of deze droom werkelijkheid wordt is nog even afwachten. Ik ben nog maar net 24 geworden.

Foto: Jorge Royan