Academisch profileren

Een vriend van mij had laatst een date. Een uur voor zijn afspraak hadden we het over de vrouw in kwestie en hoe ze zou zijn. Voor-voor-voorspel.
Lekker?
Spraakzaam?
Welk onderwerp zou ze aansnijden en bovenal, welke standpunt neemt ze daarbij in? Een onderwerp zonder standpunt is tegenwoordig tenslotte hetzelfde als patat zonder saus, als een technofeestje zonder pillen, dat kan echt niet.
Het bijzondere en interessante aan nieuwe mensen ontmoeten is dat ze je eindeloos kunnen fascineren en interesseren. Als ze maar praten.
Zelf heb ik het geluk over een dusdanig goede lullepot te beschikken dat mensen het zelfs lezen als ik het op papier heb gezet, maar niet iedereen is gezegend met dergelijk talent natuurlijk. En niet iedereen studeert geschiedenis.

Facebook leerde ons dat het meisje in kwestie accountant wilde worden

Mijn standpunt over dit onderwerp is dat je studie wel degelijk iets kan zeggen over je persoonlijkheid. Waarom zijn geneeskundemeisjes altijd interessant? Omdat ze veel meemaken, later mensenlevens zullen redden én je de mogelijkheid bieden om huisman te worden. Dat perspectief biedt je weer de mogelijkheid met enige regelmaat op een donderdag een ARI mee te maken (Alcohol Related Incident), terwijl je wanhopig de laatste trekjes van het studentenleven dat eigenlijk al drie jaar achter je ligt probeert naar binnen te hijsen in een kebabtoko, als een fabrieksarbeider die het laatste gedeelte van een sjekkie mag hebben.
Terwijl we van verschillende studies en cursussen de voor- en nadelen opnoemden (HRM: verborgen sociopaten, scheikunde: pipetslet, Facility Management: Melkertcursus) vroeg ik of hij wist wat ze eigenlijk studeerde. Omdat hun whatsappgesprek nog niet was aanbeland bij het onvermijdelijke ‘en wat doe jij eigenlijk?’, waren we veroordeeld tot een Facebookcontrole. Dat leerde ons dat het meisje in kwestie accountant wilde worden.

Accountant? We maakten de balans op en concludeerden dat die date een te zware kostenpost zou worden

Het was het moment waarop ik medelijden kreeg met mijn vriend. Zonder te Halbe Zijlstra’en (generaliseren) durf ik met een gerust hart te zeggen dat een accountant daten garant staat voor ongemak. Zie je het al voor je? Hoe een accountancystudent vol passie vertelt over hoe ze hebben geleerd om de cijfertjes zo weg te moffelen dat hun klant een miljoen aan belasting weet te besparen en zo indirect het pensioentje van je oma aantast?
De accountant die je vol passie voor het raam van je kamertje vraagt of je mee gaat naar het gala van de studievereniging. ‘Ik heb dan wel geen gitaar, maar ik kan hem wel voor je kopen.’
Dat ze voor het eerst bij je slaapt en geen seks wil? ‘Maar ik ben wel goed in aftrekken.’
Terwijl we de balans opmaken werd het voor mijn vriend duidelijk dat een accountant daten een zware kostenpost zou worden (hij had ook geen condooms, vandaar) en dat dit geen toekomst had.
‘Ik stuur haar wel een bericht.’
Ik gaf hem gelijk. Tenslotte zegt een studie heel veel over een persoon.
Wat zijn reden was?
Etnische profilering door de politie.