Beter op Papier: Richard Postma (Tartarus Records)

Twee uur voordat we onze livestream aanzetten komt het appje binnen. ‘Ik kom alleen, Gerald ligt in het ziekenhuis met een maagbloeding.’ Ja, ja. Vorige keer had jij een voedselvergiftiging en nu heeft Gerald Timmermans een maagbloeding. Wat voor shit doen jullie allemaal daar bij Tartarus Records?

Tartarus Records
‘Ik weet het niet man. Maar er komt een dag dat we gezond samen hier voor je aan tafel zitten’, belooft Postma. Geen probleem. Zolang Gerald maar snel herstelt. Richard lacht en laat een screenshot zien waarop zijn zakenpartner in een metalshirt op een ziekenhuisbed ligt.

Twee infuusingangen, aan elk arm eentje, zijn duidelijk te zien. De tekst bij de foto luidt: ‘Hoeveel heb jij? Ik heb twee infusen nu. Loser.’ Het is wel duidelijk wat de kantoorvibez zijn bij Tartarus Records dat ooit begon als een metal georiënteerd boutique label dat alleen cassettebandjes uitbracht. Nu is dit uitgegroeid tot meer dan metal en zeker meer dan alleen tapes.

Filmmaker
Ik hoef Richard maar te vragen wat voor vette shit op dit moment in de pijplijn zit en hij brandt los. Van onze welbekende boys van Yìn Yìn tot duistere zware beats uit Colombia. Het laatste fascineert me en dagen na de podcastopnames ga ik me een potje hard op Filmmaker. Het is rauw, donker en hard. ‘Eigenlijk alles waar we voor staan met Tartarus’, grijnst mijn gast.

‘Dit is een van de weinige gevallen waarin wijzelf iemand hebben benaderd om zijn werk uit te brengen.’ Hoe ze bij een producer uit Colombia terecht komen? ‘Tja, hoe kom je bij zoiets uit. Mensen raden je dingen aan en dan klik je door. Voor je het weet luister je naar dit.’ Wanneer de release komt kan Richard nog niet zeggen. ‘Soon.’

Oranssi Pazuzu
Als je iemand als Postma eenmaal aan het ondervragen bent over toffe muziek dan moet je ook het onderste uit de kan proberen te halen. Hij deelt graag zijn pareltjes. Niet per se dat deze op Tartarus uitkomen, nee in het algemeen weet mijn gast iedereen te verrijken met interessante tracks en albums. Van Just Mustard uit Ierland die een Portishead nineties sound weten neer te zetten, tot wat meer geluiden voor de getrainde oren.

‘Waar ik met plezier naar luister is de plaat Värähtelijä van de Finse band Oranssi Pazuzu. Die heb ik bijna elke dag wel even aan. Het heeft alles, van  drone en black metal tot aan slimme electronica. Ik kan er echt van genieten.’ Of het een beetje wat wegheeft van Bongripper? ‘Nee, dat is meer jointjes roken en headbangen op de bank. Dit is echt paddo’s eten in een donker bos en hopen dat je niet ritueel gevierendeeld wordt door een sjamaan.’

Enjoy deze aflevering van BETER OP PAPIER. met Richard Postma. 

S/O naar DATmag.nl en onze host Teo Lazarov techmaster Eric Imthorn a.k.a. Invisible Eric.