De Hoer van Skopje
Wie begint te praten over vroeger, weet dat hij ouder wordt. Vroeger… vroeger praatte je nooit over vroeger. Wie herinnert zich niet de eerste jaren in een discotheek. Dat een meisje schuren gelijkstond aan de daad zelf en zoenen de hoogst mogelijke herkenning was. Als zij even later met drie anderen liep te bekken maakte dat niet uit, jij was de eerste geweest. Tenzij ze een speciaaltje was natuurlijk, dan deed het zo’n pijn dat een oerwoede zich van je meester maakte. Zij die enkele seconden daarvoor nog het grootste goed was, iets wat niet in woorden was te beschrijven, liet zich plotseling slechts in één machteloos woord duiden: hoer.
In Skopje, waar nachtelijke escapades zonder condoom werden betaald met de zorg voor een kind en een verplicht huwelijk
Op dit moment lig ik in Praag in bed, zonder lenzen een column op mijn ouderwetse Nokia Lumia te tikken. Dezelfde Nokia die voor die hoer toen gloednieuw was. Gisteravond werd ik hardhandig gebeten door de tanden des tijds. Na een slentering door Praag en een biertje liepen we een tent binnen die me deed denken aan Skopje. Nu is dat de hoofdstad van Macedonië, maar vroeger was Skopje een discotheek in Noord-Nederland. Discotheek Skopje, waar nachtelijke escapades zonder condoom werden betaald met de zorg voor een kind en een verplicht huwelijk.
Meisjes daggerden, twerkten hun billen tegen de kruizen van kleine bodybuilders, ordinaire bewegingen werden afgewisseld met tonghockey
Daar, midden op de dansvloer, werd in die jaren niet geschuurd. Meisjes daggerden, twerkten hun billen tegen de kruizen van kleine bodybuilders met tattoos. De meisjes en jongens werkten synchroon wanneer DJ Brian er een nieuwe banger in gooide. Als een switch in een tangoklas, waar de mannen de achterste rij vormen en de vrouwen een stap naar rechts doen om een nieuwe danspartner te vinden, zo chaotisch en automatisch vlogen de twerkbilletjes tegen andere kruisjes. Ordinaire bewegingen werden afgewisseld met tonghockey van hoog niveau. Soms leidde dit tot een moment van herkenning, gevolgd door een knuffel alsof ze in de Pablo die ze haar lippendienst bewees, plotseling haar doordeweekse Frans herkende.
Het had wat nostalgisch, die tent in Praag. Vandaag staat de kerstmarkt op het programma. Glühwein en braadworst bij de kerk.
Die heb je niet in Skopje.
Foto: Manfred Werner, Tsui