Fietsen doen dat rare ding waarbij ze zomaar verdwijnen. Poef… foetsie. Soms is je stalen ros in rook opgegaan terwijl jij even de stad in bent geweest, andere keren staat hij ineens niet meer voor je huis als je de deur uit stapt. Het gebeurt mij nogal vaak. Wat me nog nooit gebeurde, was het op magische wijze terugkeren van mijn fiets.
Vorig jaar vlak voor de zomer, kreeg ik een fiets van een uitwisselingsstudent die terugging naar Zuid-Korea. Hij had hem niet meer nodig, maar een verkoop zat er niet in. De kleine verroeste damesfiets was een absoluut monster. Hij zag eruit of hij net uit de gracht was gevist.
Het gevoel dat je de deur uitstapt en je fiets er niet staat is meestal kut
Het cijferslot ging open bij de combinatie vier keer nul. Je kon dat wel veranderen, maar met zoveel moeite dat ik me er niet aan heb gewaagd. Hoefde ook niet, vond ik. Ik wist zeker dat niemand deze roestbak wilde hebben. Kortom, dit was de ideale studentenfiets in Groningen, of in ieder geval een goeie tijdelijke redding in de tijd dat ik zonder fiets zat.
Ik had het mis.
Het gevoel dat je de deur uitstapt en je fiets er niet meer staat is meestal kut. Meestal, want deze keer was ik vooral met stomheid geslagen. Ik had wel eens andere mensen voor de lol op deze fiets gezet, maar nooit met succes. Bijna niemand kon erop fietsen. Dacht iemand nou echt dat deze fiets nog nuttig was? Of dat hij geld zou opleveren?
Ik keerde me om naar wat ik in m’n ooghoek had gezien… mijn oude fiets?
De dagen erna keek ik nog of hij misschien ergens in de buurt stond. Ergens had ik verwacht dat de dief er redelijk snel achter zou komen dat deze fiets nutteloos was. Dat dit moment ruim een half jaar later zou komen, had ik dan weer niet verwacht. Na een filmavondje fietste ik zo snel als ik durfde naar huis over het laagje ijs dat op de weg lag. Licht bevroren zette ik de gouden koets in het fietsenrek en draaide me om naar de deur. Toen keerde ik me nog eens om, naar wat ik in m’n ooghoek had gezien. Is dat niet mijn oude fiets? Ik keek nog een keer en kwam tot de conclusie dat dit toch echt mijn oude gejatte fiets was.
Het is alsof mijn fiets op avontuur is geweest. Hij ziet er precies hetzelfde uit en heeft zelfs nog hetzelfde cijferslot. De code is wel veranderd, m’n fiets geeft geen kik bij vier keer nul. Ik vraag me af wie hem heeft meegenomen en hoe het kan dat hij weer terug is. Zou iemand er daadwerkelijk op gefietst hebben? Het is jammer dat fietsen niet kunnen praten.
