De eierbal ligt er al een paar weken, maar nog sensationeler én een primeur is dat de Hanze-kantine na de kerst komt met de feierbal, de pittige variant uit de keuken van mister eierbal, Hans Renkema. HanzeMag ontfutselde het hete nieuws aan Eurestmanager Dick Schievels.
Beken het maar, u bent zelf een liefhebber.
‘Zoals zovelen leerde ik de eierbal kennen in mijn studententijd. Automatiek Peperstraat, en dan hoef ik jou zo te zien niets meer te vertellen. In die omstandigheden kwam het niet zo nauw, maar in deze functie is het aanbieden van een nieuwe snack een serieuze zaak. Dan zoek je de beste. En dat je dan bij Renkema uitkomt, is geen verrassing.’
Ik zeg: Michelin, kom maar langs met je sterren.
‘We sluiten niets uit. De bal loopt goed, enige tientallen per dag in het Atrium-restaurant. Zo goed dat…’
Hè, doe eerst even de smaaksensatie.
‘Daar zijn geen woorden voor, of wel. Het ei is hard, het laagje ragout is egaal en hartig. De paneer is zo dun als dunne paneer maar kan zijn. De bal is geschikt voor vegetariër, flexitariër en omnivoor, en ik ben ervan overtuigd dat ook de carnivoor er met plezier zijn tanden in zet. Maar dan komt nog iets heel belangrijks, de bakvoorschriften. Die heb ik op papier en ik heb ze mét onze ervaringen in de eerste weken doorgestuurd naar alle kantinebeheerders van de Hanze. Die mogen zelf beslissen of ze de eierbal in hun assortiment opnemen.’
Is Hans Renkema daar op berekend?
‘Ja, het is met Renkema, u had mij gebeld… De Hanze? Ahaaa! We praten over 400 ballen in de eerste week. Dat is erg weinig, naar mijn idee. Er lopen 28.515 studenten bij jullie rond, dan is 400 stuks echt veel te weinig voor de beste eierbal van Nederland. Want daar hebben we het wel over.’
U hoeft mij niets te vertellen, hoor.
‘Akkoord, en toch wilde Sligro (voedingsmiddelendistributeur, BO) ze niet hebben. Toen ik bij ze langsging hadden ze net een experiment met eierballen achter de rug, een traumaatje. Die ballen liepen niet en dat snap ik heel goed, want die eierbal was te Gronings, met kruidnagel, maggi en runderbouillon in de ragout. Zo’n zware bal doet het goed in Groningen, en in Friesland misschien, maar in de rest van Nederland willen ze hem niet. Mijn ragout is lichter en heeft een lichtpittige kerriesmaak. De bouillon is vegetarisch, waarmee de bal dus absoluut gegarandeerd honderd procent vegetarisch is. Hij is niet geschikt voor veganisten, want dan zouden we het ei eruit moeten halen.
Waar hadden we het over? O ja, Sligro wilde hem dus niet, maar Hanos en Deli XL hebben mijn bal wél in hun aanbod. Dat was ontzettend veel werk, want ze stelden allerlei eisen, aan de houdbaarheid bijvoorbeeld. Die hebben we weten op te krikken naar vier weken, zónder dat we aan onze principes hebben getornd. Onze ballen zijn de gezondste die er op de markt zijn. Eén gram zout op honderd gram product. Kom daar maar eens om. Niet één andere producent redt dat. En we gebruiken kaliumzout, geen natriumzout. Natrium is de boosdoener, daar eten we te veel van. O ja, ook leuk om te weten, Deli XL, dat is wel maf eigenlijk. Mijn ballen gaan eerst op reis voordat ze in de handel komen. Deli XL haalt de eierballen hier in Hoogezand op en slaan ze op in hun opslag in Ede. Van daar gaan ze weer terug naar Noord-Nederland omdat dat nu nog het grootste afzetgebied is. Het is mijn taak om die markt uit te breiden. Dat is nog een hele klus, want ik ga het hele land door, de hele retail, alle cafetaria’s. De meeste uitbaters weten niet eens dat Hanos en Deli de eierbal in hun assortiment hebben. Dat kom ik ze dan persoonlijk uit de doeken doen. Want er zijn weinig mensen die de eierbal enthousiaster aan de man kunnen brengen dan ik.’
Dat lijkt mij ook, eigenlijk.
‘De feierbal is ook van ons, de naam is beschermd. Ik was bij een manifestatie van De Smaak van Nederland en daar waren wat mensen uit Azië. Die waren zo dol op de eierbal dat ze hem zelfs koud aten. Ik zei dat heet lekkerder was. Heet, hot, sambal, dacht ik en zo is de pepervariant geboren. De naam firebal lag voor de hand, maar dat is al een drankje. Daarom bedacht ik feierbal, waarin je het ei weer in het woord terugziet.’
En de Duitse markt zich voor je opent.
‘Nou, nee, nog niet. Maar we moeten wel groeien, natuurlijk. Het gaat al goed met tussen de zes- en negenduizend ballen per week, maar het is af en toe flink aanpoten. Dat is niet erg, maar ik zou graag een wat stabielere basis onder het bedrijf willen leggen. Ik heb heel erg veel ballen om in de lucht te houden. Wist je trouwens dat je onze eierballen er in de snackbarvitrine zo uitpikt, ze hebben gele paneer, de concurrenten rood-oranje?’
Goed om te weten. Nog één dingetje: hoe kom je aan die eieren?
‘Die kopen we in. Ze komen voornamelijk uit Groningse bedrijven. Gekookt en gepeld, het zijn dezelfde eieren die je overal in salades tegenkomt. Man, ik heb nog zoveel te vertellen, zo veel ideeën, daar zou ik weleens een interview over willen geven. Maar ik moet weer door en voor nu is het goed, zo. Had ik al verteld dat de feierbal binnenkort in de Hanzekantine is te krijgen? Honderd procent maatschappelijk verantwoord.’
