Uitgebreid en zeer zorgvuldig, uiterst relevant en van universitair niveau. Dat zijn de lovende woorden die de jury van De Burcht (het Wetenschappelijk Bureau voor de vakbeweging) overheeft voor de scriptie van Esther Koning, in juni 2016 afgestudeerd aan de opleiding Sociaal Juridische Hulpverlening (SJD).
Beetje tevreden, zo?
‘Ongelofelijk, zoiets verwacht je niet. Ik ben niet, wat je noemt, zelfverzekerd, of zo. Afgelopen zomer belde iemand van SJD op: dat ik kon meedoen. Nou, dat was een kleine moeite. Zeker als je het vergelijkt met hoe de scriptie tot stand kwam. Dat was een bevalling.’
Afwijken van het afspiegelingsbeginsel bij cao, wie begint er aan zoiets?
‘Gewoon gesolliciteerd. Het klinkt niet flitsend, maar er zaten best leuke kanten aan. Zo heb ik bijvoorbeeld gesproken met topmensen van de bank- en uitgeverswereld. Dat maak je niet elke dag mee. Het afspiegelingsbeginsel is in de kern trouwens niet zo heel moeilijk: als een organisatie veel personeel in één keer ontslaat, moet men een systeem gebruiken dat uitgaat van leeftijdscategorieën. Binnen zo’n categorie komt degene die er het laatst is bijgekomen het eerst in aanmerking voor ontslag. Dit systeem geldt sinds 2006, maar de werkgever mag er op twee manieren van afwijken.’
Als een werknemer iets kan wat niemand anders kan.
‘Inderdaad, maar wettelijk kan dat nooit meer zijn dan tien procent van het personeel. De andere manier is het instellen van een onafhankelijke commissie die de regels voor de ontslagvolgorde bepaalt. Nou, werkgevers willen graag dat hun beste mensen in dienst blijven, maar als puntje bij paaltje komt past niemand die afwijkingsmogelijkheden toe.’
Dat is geen verrassing.
‘Misschien niet, maar het staat nu allemaal keurig op een rij. En dat was de vraag van het Kenniscentrum Arbeid en m’n begeleider Marc Dankbaar die het nodig heeft voor zijn promotie-onderzoek. Ik mag de scriptie nu omwerken tot een wetenschappelijk artikel, met hulp, dat hoort ook bij de prijs.’
Is dat wat voor jou, de wetenschap?
‘Ik ben al blij dat ik werk heb in het vakgebied, assistent-bewindvoerder bij de Gemeentelijke Kredietbank in Assen. Doorstuderen doe ik maar even niet. Ik ben wel een beetje klaar met school, dat mag ook wel, want ik ben 26. Het zou ook te duur worden. In de praktijk kun je ook heel veel leren, dat houdt niet op.’
En die scriptieprijs pakt niemand je af, duizend euro.
‘Zo is dat, maar geld verdwijnt, de waardering niet.’
Dat klinkt alsof je weet waarover je praat.
‘In 2012 was ik Nederlands Jeugdkampioen Banketbakken.’
En daar kom je nu pas mee aan?
‘Ach.’
Heb je je al opgegeven voor Heel Holland Bakt?
‘Jawel, maar ik mag niet meedoen, want ik heb een banketbakkersdiploma.’
