Hartstocht

Voor een artikel over passie interviewde ik enige mensen op straat. De Ierse schrijver Oscar Wilde schreef eens dat geen passie ernstig is. Volgens de mensen die ik ernaar vroeg was passie vooral simpel. Passie was geen kunst, geen moeilijk begrip, geen abstract schilderij. Nee, passie is puur.
‘Je gooit ook geen ketchup op een biefstukje in een sterrenrestaurant.’
Prachtig.

Jan Smit als een jojo op de Vismarkt, dat is ook passie

Simpel. Passie is dus niets van het bovenstaande. Sommige mensen die over passie spreken kunnen je een uur aan hun lippen kluisteren, terwijl ze benadrukken hoe vanzelfsprekend passie is. Met passie praten is met passie leven. Kijk naar het TROS Muziekfeest op het Plein. Bij passie denk ik aan de overleden Muhammad Ali, wiens verbale als fysieke kwaliteiten met elke ‘literaire zin’ meer geweld wordt aangedaan. Aan Jan Smit, die het op kan brengen als een soort jojo heen en weer te rennen op de Vismarkt. Aan al die jongens met zonnebrillen in het haar, een kompas op hun rechtermouw dat ze de weg wijst, zwevend naar geluk. Bij passie denk ik aan de weergaloze schoonheid van een Franse marktkoopman die je in zijn versie van het plaatselijke dialect uitlegt waar zijn waar vandaan komt. En het dan nog niet begrijpen.

Zelf voel ik passie als ik zie hoe Chanti een transspirituele ingeving krijgt en Aaltjes toekomst voorspelt

Maar het gaat om het idee.
Passie is de manier waarop de wangen van Dick Mazzanti opblazen wanneer hij die prachtige trombone in zijn handen heeft.
Passie is vloggend op een trein springen in een uiterste poging roem te vergaren.
Ik voel passie op het moment dat ik naar Dit is mijn Toekomst op RTL4 kijk, waar Chanti weer een transspirituele ingeving krijgt en met alle vertrouwen de toekomst van Aaltje uit de doeken doet voor negentig cent per minuut. Een te verwaarlozen bedrag voor een kijkje in de toekomst.
Passie is de vrouw met blond geverfd haar die op een elektriciteitskastje op de Vismarkt met twee plastic bekertjes in een hand met twee handen van links naar rechts zwaait, die er bijna aflazert als Jannes opkomt. Maar wel geniet.
Die vrouw krijgt de lach niet meer van mijn gezicht.