Hatelijk welkom in Holland

In de film The Terminal staat Viktor Navorski voor de douane in New York. Nauwelijks de Engelse taal sprekend krijgt hij te horen dat er in zijn eigen (fictieve) land een revolutie gaande is. Zijn paspoort is niet meer geldig. Resultaat? Navorski is verplicht om negen maanden in de terminal te blijven.
Ik moest aan Navorski denken toen ik hoorde van het plan om een aso-azc op te zetten, een extra centrum voor asielzoekers die zich misdragen. Het personeel zal bij voorkeur bestaan uit gevangenbewaarders. Dan lossen we meteen die vervelende stakingen van het gevangenispersoneel op.
Interculturele problemen en traumatische ervaringen vermijden door mensen apart te zetten. Daar komt het op neer. In de film levert de culturele barrière tussen Navorski en de Amerikanen grappige scènes op.

Segregatie hielp niet echt, Martin Luther King hield er weleens een praatje over

Even een klein geschiedenislesje. In de Verenigde Staten werkten ze na de afschaffing van de slavernij ook met zo’n segregatiemodel. Omdat Afro-Amerikanen en blanke Amerikanen nou ‘eenmaal niet samen konden leven’. Equal, but separate. Ze hadden weliswaar dezelfde rechten, maar ze moesten wel in hun eigen omgeving opereren. Naast een totaal vervreemdende werking, bleek al snel dat dit systeem niet echt werkte. Ene Martin Luther King hield er weleens een praatje over.
Terug naar Den Haag. In Nederland leeft werkelijk de gedachte dat een soort segregatiemodel de oplossing is. Asielzoekers worden buiten de samenleving geplaatst. Wanneer ze zich misdragen worden ze nog eens een azc verder geplaatst. Op wandaden van Nederlanders die zich superieur wanen aan mensen met een andere huidskleur of afkomst staat maximaal een taakstraf.

De praktijk is: uitsluiten, isoleren en vervreemden

Een groot deel van de Nederlanders is ervan overtuigd dat als we het maar kut genoeg maken, mensen vanzelf terugverlangen naar bommen, granaten, extremisten en potentiële genocide. Of in de woorden van Rob Heilbron in een tweet: ‘Lastpak naar aso-azc. Gewoon retour land; slap beleid van NL. Toegeven aan aso figuren Ongelooflijk!’
En nee. Rob had het hier niet over voetbalsupporters die met hun worstenbroodjesvingers muntjes naar Spaanse bedelaars gooiden alsof ze op de kermis staan. De ironie wil nu net dat we vakkundig bezig zijn om de mensen die hier komen niet de mogelijkheid te geven om zich aan te passen. De praktijk is: uitsluiten, isoleren en vervreemden.

Natuurlijk, asielzoekers leren onze normen en waarden razendsnel

Hartelijk welkom in Holland. De ironie wil nu net dat we vakkundig bezig zijn om de mensen die hier komen niet de mogelijkheid te geven om zich aan te passen. De praktijk is: uitsluiten, isoleren en vervreemden. Hartelijk welkom in Holland, een land waarvan meer dan de helft overstromingsgevoelig is. Door ze in grote getale ver weg te stoppen, als duizend Navorski’s in een terminal, tussen groepen die allemaal hetzelfde lot hebben ondergaan, is Nederland als een zwemleraar die zijn klas leert zwemmen op het droge en niet in het water. En dwarsboomt Nederland de integratie daarmee professioneel.
Natuurlijk, op deze manier leren asielzoekers wel degelijk razendsnel welke normen en waarden er in Nederland gelden. Ze weten dat je varkenskadavers moet ophangen om te laten zien dat je het ergens niet mee eens bent, dat je mensen en culturen die je niet kent voor achterlijk moet uitmaken en dat Twitter bij uitstek de plek is voor meerdere stoelgangen.
Uiteindelijk leert Navorski Engels, wordt verliefd op een Amerikaanse en maakt vrienden voor het leven in de terminal. Want ook al was het in een terminal, Navorski had wel de mogelijkheid om in contact te komen met anderen en ze zo te leren kennen.
Misschien wordt het eens tijd om The Terminal te kijken. Op IMDB krijgt de film een 7,3.