Klik-psst… treinbier

Het is de vijfde minuut van de zeven die ik in totaal sta te wachten op de bus. Semi-geïrriteerd vraag ik de man naast me of hij meer weet over de vertraging. Stomme vraag natuurlijk, dito antwoord. Het is nog vroeg, maar ik sta al voor een dilemma: weglopen betekent waarschijnlijk dat de bus zo langs rijdt en wachten biedt dezelfde onzekerheid.
Het besluit valt op de trein, waarvan ik weet dat hij iets verder van m’n kamer af ligt, maar me wel meer in de buurt van m’n bestemming brengt. Ik neem plaats tegenover een stel van in de dertig dat een patatje zit te eten. Nou vind ik een patatje op zijn tijd natuurlijk hartstikke lekker en gun ik iedereen z’n natje en z’n droogje, maar bij het zien van de omvang, kleding, geur en het tijdstip op mijn horloge (09:16), heb ik toch zo m’n twijfels.

09:25. De prullenbak gaat open en slokt het bierblikje op

De pech wil dat ik bij de prullenbak zit, waardoor ik de restanten van de patat oorlog van dichtbij mag ruiken en zien. Het is dezelfde prullenbak die zijn bek opent voor het blikje bier dat met een dito geursterkte dienst doet als eau de toilette van de man.
Ik laat me niet kennen.
Klik-psst, nog een blikje bier.
09:23. Nog tien minuutjes.
Ondertussen lees ik een stukje over overlast in een wijk in Zwolle.
09:25. De prullenbak gaat weer open en slokt het bierblikje op.
Echt, ik verzin dit niet.
Klik-psst, het volgende biertje
09:28. O, jongens, ik wil hier weg.

Ik geef u de kans om nu uit te stappen, anders krijgt u een boete

De conducteur. Fijne vent voor zo’n moment, maar is hij niet een beetje laat? Terwijl hij mij erop attendeert dat ik in vervolg moet inchecken en ik het busverhaal afsteek, zoekt het stel naar hun kaart.
Geen saldo.
Net als ik put het koppel zich uit met een uitleg over niet voldoende tijd om op te laden dan wel in te checken. Ergo, overmacht. Gefrustreerd kijk ik naar de prullenbak en probeer ik met mijn ogen de man te dwingen te kijken naar de restanten van een tientje dat hij zonet in een Olympische tijd heeft weg lopen kanen.
‘Ik geef u dan nu de kans om er hier uit te gaan, anders moet u een boete betalen.’
‘Geen probleem, we moeten hier er toch uit.’
Sommige mensen hebben ook altijd geluk.