Meikermis

Een vriend, bekend met het kruidenierswezen, legt uit waarom je op de kermis altijd alleen maar Simply the Best en slappe Nederlandse covers hoort.
‘Dat ligt aan de rechten. Ze moeten lappen voor het afspelen van nummers, daarom hoor je continu dezelfde muziek.’
‘Of covers.’
Voor ons uit loopt een groep zichtbaar aangeschoten dertigers de Vismarkt op. Een vrijgezellenfeest op vrijdagavond. Allemaal vrouwen, vrijgezelles.
Opgeruimd.
Weekend.
Oppas geregeld.
Feest.
Kermis.

Eén van de vrijgezelles wenkt een vriendin: ‘Laten we vragen of we met ze op de foto mogen’

In mei staan de Groningse markten elf dagen lang vol boosters, automaten, safaritochten, een afgrijselijk reuzenrad en nog meer prullaria. Het is een surrealistische belevenis wanneer je om vijf uur naar huis toe strompelt. Ineens staat de hele Vismarkt vol attracties die je aan het begin van de avond niet had gezien.
Grote mannen met een Oost-Europees uiterlijk geven het tafereel iets schilderachtigs. Eén van de vrouwen wenkt een vriendin.
‘Laten we vragen of we met ze op de foto mogen.’
Giechel.
‘Anna, doe jij dat even, nu is het jouw beurt!’
‘Hoezo mijn beurt? Ik heb al die ober z’n lippen gestift!’
‘Claudia dan?’
Claudia werkt net een stukje suikerspin naar binnen. Ze schrikt. Er blijft een stukje suikerrag op haar kin hangen.
‘Doe het lekker zelf!’

Ze roepen ‘piemels’ naar het groepje studenten… geen reactie

Eén van de mannen hamert nog snel een bout vast aan het reuzenrad. Voor de zekerheid.
‘Die ene met die tatoeage is wel lekker’, zegt een vrijgezelle. Ze wijst naar een medewerker bij de booster, type kleerkast meets Sylvester Stallone.
‘Hij lijkt wel een beetje op Mark!’
‘Haha, in je dromen.’
Arme Mark.
Ondertussen scharrelen een paar van de dames gewapend met een fles rosé in de richting van de achtbaan. Ze krijgen een groepje studenten in hun troebele vizier.
‘Piemels!’ roept één van de vrouwen.
Geen reactie.

Natoerlijk, antwoordt de kermisklant

Uiteindelijk trekt Claudia de stoute stiletto’s aan. Ze veegt het restje spin van haar kin en plakt een filtersigaret tussen haar lippen. Ze loopt op de man met de tatoeage af en vraagt schalks een vuurtje.
‘Normaal gesproken rook ik niet, maar op zo’n avondje mag het, hè?’
Glimlach.
‘Wij houden een vrijgezellenfeest, mogen we met je op de foto? Is leuk voor later.’
‘Natoerlijk’, antwoordt de kermisklant.
‘Exploitanten van geluk’, zegt m’n vriend, plotseling poëtisch. Hij wijst op de Stallone-doppelgänger die een kirrende vrijgezelle omhoog tilt.
Exploitanten van geluk.
Het zou zomaar een nummer kunnen zijn dat op de kermis wordt gedraaid.