Geen enkele twijfel hebben ze. Andrei, Dasha en Stas vinden dat Nederlanders vóór moeten stemmen bij het referendum over hun moederland Oekraïne.
Dasha: ‘Oekraïne heeft zoveel mogelijkheden, er wonen zo veel talentvolle mensen. Die moeten een kans krijgen. Ik droom van een onafhankelijk land, waar mensen vrij kunnen kiezen.’
Andrei noemt dat een utopie: ‘Er gaan misschien wel generaties overheen voor het zover is, maar meer handel met de EU is goed. De Oekraïense economie zit volledig in het slop. Het zou al heel wat zijn als mensen die een bedrijf willen beginnen zouden kunnen aankloppen bij Europese investeerders.’
Stas: ‘Kleine en middelgrote bedrijven hebben nauwelijks kapitaal. Wat wil je als de banken 28 procent rente rekenen. 28 procent! Terwijl er genoeg mensen met goede ideeën rondlopen. In Oekraïne is alles mogelijk als je corrupt bent, maar niets als dat niet bent. De opstand van twee jaar geleden had een verandering teweeg moeten brengen, maar de nieuwe machthebbers zijn net zo slecht als de vorige.’
De drie Oekraïense studenten hopen dat het ooit beter zal gaan, maar dat zullen zij niet meemaken
Dasha: ‘Jongeren snakken naar verandering, naar een betrouwbare overheid, goed onderwijs en een kans op werk. Ik denk dat dat een beetje dichterbij komt door meer contact met Europa. Dan kunnen mensen leren dat het ook anders kan.’
Andrei: ‘Wie is tegen de toenadering? De rijken, de mensen die hun welvaart te danken hebben aan het oude systeem van corruptie en vriendjespolitiek. En Rusland, dat een vinger in de pap wil houden.’
Stas: ‘Rusland is een bedreiging, kijk naar de feiten, ze hebben de Krim geannexeerd en het is oorlog in de Donbass.’
De drie studenten hopen dat het ooit beter zal gaan met Oekraïne en dat het associatieverdrag met de Europese Unie dat een beetje dichterbij zal brengen, maar of zij dat zullen meemaken… Nee, zeggen Dasha, Stas en Andrei, zij gaan niet terug.
Dasha: ‘Als je wat in je mars hebt als jongere, dan ga je. Weg, naar Europa, naar waar dan ook, ook al ben je zestien, weg uit Oekraïne.’
Andrei: ‘Het is een mooi land, maar wij hebben er niets te zoeken.’
