Op het randje

In House of Cards droomt Frank Underwood ervan om zijn vrouw volledig de grond in te slaan. Het is gefilmd als een droom waarin hij enerzijds met verwondering en afschuw naar zijn eigen handelen kijkt. Anderzijds geeft hij zich er volledig aan over. Een beetje hetzelfde gevoel als dat de gemiddelde Sylvana-hater bekruipt: ‘Zeg ik dit nou echt? God, wat voelt dat lekker.’

Iedereen kent het: toch die foute opmerking maken, roken onder de afzuigkap, wildplassen, maximaal lenen, lekker living on the edge

Iedereen kent zulke gevoelens. Met te veel bier in je maag een gesprek aangaan, een pilletje nemen terwijl je twee dagen later een tentamen hebt, doorneuken als het condoom kapot is, roken onder de afzuigkap, je essay een dag van tevoren starten, eten eten dat al twee dagen over de datum is, genieten van dat nummer dat eigenlijk niet kan, toch die heel foute opmerking maken, wildplassen, maximaal lenen. Lekker living on the edge.
Mijn koelkast dus. Een combinatie van riskant gedrag, desinteresse en aangeboren sekse zorgde ervoor dat ik nooit naar het vriesvak had gekeken, totdat het klepje niet meer dichtging. In Facebook-jargon: ‘VOL IS VOL!!!!’ Stoïcijns en ruimdenkend als ik ben, besloot ik vooral niets te doen. Mijn eten koop ik toch altijd vers en bewaren doe ik nooit. Deze rücksichtsloze houding komt mij nu duur te staan.

De kunst is om na dat pilletje en tien bier een lijntje door je neus te jagen als je de volgende ochtend om negen uur college hebt

Mijn vriesvak barst letterlijk uit zijn voegen en test figuurlijk de ondergrens. Iets wat ik merkte toen ik met een ijspriem mijn boter moest uithakken alsof ik het gezicht van Thomas Jefferson op Mount Rushmore aan het uitbeitelen was.
Mijn Living on the Edge beperkt zich niet tot de koelkast. Zo ver gaan dat je je grenzen ontdekt vergt een grenzeloze houding. En dan bedoel ik niet de sportschool-grenzen. De kunst is je eigen grens op te zoeken door grenzeloos te zijn, je eigen uitersten te testen, om na dat pilletje en die tien bier ook nog een lijn door je neus te jagen als je de volgende ochtend om negen uur college hebt.
Drink till you sink.
Yolo.
Op Facebook omschrijven ze dit ook wel met If your dreams don’t scare you they aren’t big enough, een uitspraak van Ellen Johnson Sirleaf (wist je dat zij de geestelijk ouder van deze quote is? Nee, hè? Misschien is het verstandig om daar je grenzeloosheid mee te beginnen, kijken waar iets op gebaseerd is.)
Ik noem het gewoon kijken hoe lang je vriesvakje het houdt.