Frascati is klaar en ACLO Station bijna. Het Stationsplein verandert van passantengebied in pleisterplaats voor studenten.
Drie werklieden in het blauw lopen over het pleintje tussen Stationsplein 7 en 9 in Groningen. De blonde met de kuif klapt vier keer in z’n handen, na iedere klap volgt vloeiend een veeggebaar.
‘Ja, we zijn klaar’, zegt hij op 19 augustus, kwart over negen ’s ochtends, ‘zo goed als.’
De afgelopen maanden zijn de voormalige kantoren van het pensioenfonds van de KPN omgetoverd in 210 studentenkamers.
‘Ingericht en al, ze kunnen er zo in.’
Best luxe, vinden de drie werkmannen, kamers van minstens vijftien vierkante meter.
‘Op de bovenste verdieping woont al iemand, waarom dacht je? Eén of andere slimmerik, natuurlijk. Die heeft een prachtig uitzicht over de stad.’
Frascati International Students House, zoals het studentencomplex inmiddels is gedoopt, zal de komende jaren vooral buitenlandse studenten van de Rijksuniversiteit en de Hanzehogeschool huisvesten. Daarnaast wordt Frascati het onderkomen van het University College Groningen, een leef- en studiegemeenschap die zich wijdt aan een driejarige opleiding Liberal Arts & Sciences.
De naam Frascati verwijst naar het roemruchte hotel annex koffiehuis dat in 1990, na veel vijven en zessen en protest, moest wijken voor nieuwbouw van de PTT (nu KPN) bij het Hoofdstation. Die geschiedenis houdt de werklui niet bezig.
‘We wachten op de aansluiting van de nutsvoorzieningen’, zegt de blonde, ‘dan kunnen we verder met de danszaal.’
Hij wijst naar de open ruimte die de gehele begane grond van het KPN-pand aan de spoorzijde beslaat.
‘Sportzaal’, verbetert een van de andere twee werkmannen, ‘fitness en zo.’
‘Nee, dat komt daar.’ De blonde man gebaart naar de achterzijde.
Hoe dan ook, vanaf 1 september kunnen Groningse studenten sporten bij wat ACLO Station zal heten. (Wel effe lid worden van de ACLO).
‘Nog twee weken’, zegt de derde werkman, ‘dat halen we zeker. Het is eigenlijk nu al klaar, nog even de puntjes op de i. Laat die studenten maar komen.’
Ze stappen onder het poortje naar het Stationsplein door. Op het binnenpleintje dat ze achter zich laten, ligt hout, pvc en plastic. Rommel, zou je kunnen zeggen, maar je kunt ook denken: hé, wonen die studenten er nu al?
