Teo versus studiestress: Wim Hof-ademen
Als alchemie de zoektocht is naar het recept waarmee je uit lood goud maakt, dan is Teo een cognitieve alchemist. Hij speurt naar legale en onschadelijke middelen en methodes die van loodzware tentamenperiodes gouden tijden maken. In deze jungle van alternatieven beproeft hij deze maand: koud douchen.
Soms komt er iets op je pad wat totaal anders uitpakt dan je verwacht. Zo ook tijdens mijn experiment met snelle afvaltechnieken voor de zomer. In het boek The 4-hour Body van Tim Ferriss, dat vol staat met allerlei lichamelijke hackmethoden, las ik dat je door onderkoeling de vetjes letterlijk van je taille ziet wegsmelten. Bingo! De onderliggende theorie is dat het lichaam de meeste energie verbruikt voor op temperatuur blijven.
Bij onderkoeling zet het lichaam spieren in om warmte op te wekken. Dit gebeurt door een snelle samenspanning: trillen en rillen. Hierdoor wordt er zoveel energie verbruikt dat je afvalt. Dagelijks drie minuten totale lichamelijke blootstelling aan kou moet genoeg zijn om binnen een paar weken zichtbaar effect te bewerkstelligen. Bij deze methode gebruikt men een bad met ijs.
Ik heb geen bad, wel een douche met koud water. Koud douchen, hoe moeilijk kan het zijn? Water uit de kraan is slechts vijftien graden Celsius. Een kwestie van tanden op elkaar en incasseren. Alles voor het wasbordje! Zo gezegd, zo gedaan. Mijn eerste strategie: kraan aan, tot drie tellen en snel onder de douche lopen. Resultaat: gillend en hyperventilerend weg springen en nogmaals proberen. Na drie keer uitproberen, geef ik op. Drie minuten? Onmogelijk.
Tijd voor een andere aanpak. Een korte zoektocht in de digitale sferen brengt me bij Wim Hof, The Iceman. Het schijnt dat deze man in de afgelopen decennia bijna elk record dat te verbreken valt op het gebied van ijs en onderkoeling heeft verbroken. Het staat inmiddels vast dat Hof z’n autonome zenuwstelsel kan beïnvloeden. Iets wat in de wetenschap voor onmogelijk wordt gehouden. Hierdoor kan hij bewust zijn metabolisme (spijsvertering) tot bijna 300 procent hoger opvoeren dan een gemiddeld persoon. Een verhoogd metabolisme produceert hitte en dus weerstand tegen kou. Ook betekent dit dat je lichaam meer vet verbrandt om de temperatuur hoog te houden. Dit alles doet de beste man door volgens een bepaald patroon adem te halen.
Schatje, ik ga heel hard hijgen straks. Dat is de Wim Hof Methode en niet iets anders
De ademhalingstechniek van The Iceman gaat als volgt: adem dertig keer diep in en uit. Blijf na de laatste keer uitademen rustig zitten zonder in te ademen. Pas als je het gevoel krijgt dat je echt niet meer kunt, moet je diep inademen. Houd de lucht ongeveer tien tot twintig seconden vast en adem vervolgens weer rustig uit. Herhaal deze oefening drie keer. Het idee achter deze yoga-achtige praktijken is dat de grote hoeveelheid zuurstof je lichaam extreem zuivert door doorbloeding en je vecht-vlucht-mechanisme aanzwengelt. Hierdoor komen onder andere adrenaline, cortisol, dopamine en endorfine vrij.
Ik begin de oefening staand in de badkamer. Mijn vriendin is op de hoogte. ‘Schatje, ik ga heel hard hijgen straks. Dat is de Wim Hof Methode en niet iets anders.’ Tot mijn grote verbazing lukt het me om na het eerste rondje zuurstof bunkeren bijna tweeënhalve minuut vol te houden zonder in te ademen. Mijn hele lichaam tintelt, mijn hoofd voelt licht aan. Ik herhaal de geforceerde hyperventilatie drie keer en begin daadwerkelijk te zweten. De koude douche gaat aan, ik loop er rustig onder en voel niets. Ongelofelijk!
Drie weken later heb ik nog steeds geen wasbordje, wel een persoonlijk record van tien minuten koud douchen. Daarnaast is er iets merkwaardigs gebeurd. Na mijn douchesessies ben ik bijzonder kalm en scherp. Ik kan zeer opgewekt aan mijn werk beginnen. Stress lijkt bijna niet te bestaan. Het lukt me om twee tot drie uur ongestoord door te werken. Wanneer ik moe word, doe ik een rondje Hof-ademen en ben miraculeus superhelder, gefocust, vol van energie. Conclusie: zuurstof bunkeren, dat zouden meer mensen moeten doen.
Foto’s: Pepijn van den Broeke