Voor de klas: Egbert Dommerholt

In de rubriek ‘Voor de klas’ vragen we docenten naar hun drijfveren, ervaringen en meningen over de Hanzehogeschool. Egbert Dommerholt werkt sinds 2013 bij de International Business School, waar hij vakken geeft op het gebied van Corporate Sustainability, Social Responsibility en New Economic Realities. Daarnaast is hij betrokken bij de master Energy for Society en de minor Duurzame Organisaties. ‘We hebben de mentaliteit van Pippi Langkous nodig: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’

Wat vind je het leukst aan het vak van docent?
‘De samenwerking met studenten, dat je samen een stip op de horizon kunt zetten. Ik vind het een voorrecht om met jonge mensen samen te mogen werken, om hun gedrevenheid te kunnen koppelen aan mijn ervaring. Zo kom je samen tot nieuwe ideeën. Als docent heb je het voorrecht om jezelf voortdurend hardop te horen denken en op die manier de interactie aan te gaan met je studenten. Je krijgt dus steeds weer feedback op je gedachten. Ik lanceer ideeën en studenten reageren daarop. Eigenlijk zijn we voortdurend met een vorm van onderzoek bezig. We noemen het dan lesgeven, maar bij mij loopt het door mekaar heen.’

Wat zou je willen veranderen aan het hbo?
‘Zoals Ben Feringa het zegt: let universities be playgrounds. Houd op met al het nitty-gritty formulierengedoe, assessment forms en accreditatietoestanden. Ik begrijp dat een en ander nodig is, maar het zou de experimenteerdrift niet in de weg moeten staan. We hebben de mentaliteit van Pippi Langkous nodig. Eén van haar uitspraken die ik zeer ben gaan waarderen is: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Hier moeten we meer naar gaan leven, dan ontstaat er ruimte voor creatieve en innovatieve ideeën, van studenten en docenten, die ons verder kunnen helpen richting de circulaire economie.

Ik gooi dingen in de groep die ik ook niet meen, gewoon om de discussie los te krijgen

We hebben mensen nodig van allerlei snit en allerlei opleidingen die samen aan het werk gaan. Met de innovatiewerkplaatsen (IWP) maken we hier al een mooie slag mee, die zijn multidisciplinair en experimenteel. Maar de IWP’s clashen met het reguliere onderwijs dat nog erg vasthoudt aan hokjes en vakjes.’

Wat kenmerkt jou als docent?
‘Ik ben erg gedreven op mijn eigen vakgebied, dat is mijn grootste passie. Daarnaast vind ik het heel erg leuk om mijn studenten uit te dagen. Ik geef bijvoorbeeld het vak ethiek en de rol die ik daar het leukste vind is die van de advocaat van de duivel. Ik gooi dan dingen in de groep die ik ook niet meen, gewoon om de discussie los te krijgen.’

Wat is kenmerkend voor jouw manier van lesgeven?
‘Het liefst zo open mogelijk. Ik bereid mijn lessen altijd goed voor, maar ik weet nooit precies welke kant het op gaat. Studenten kunnen ideeën indienen voor de lessen: vragen waar ze mee zitten of onderwerpen in het nieuws waar ze over hebben gelezen. Ik bereid soms zelfs samen met een student een les voor. Een van mijn studenten vond de lessen bijvoorbeeld niet interactief genoeg en had ideeën over hoe het beter zou kunnen. Deze ideeën hebben we samen uitgewerkt.

Ik moet veel van de ballast die ik heb meegekregen van me afwerpen om op een zo open mogelijke wijze les te kunnen geven

Ik ben op een bepaalde manier opgeleid en opgevoed, waardoor ik op een bepaalde manier ben gaan denken. Ik ben ook in een specifiek jasje gedrukt, in een  denkwijze. Ik kom er nu achter dat ik zelf moet ontleren. Ik moet veel van de ballast die ik heb meegekregen van me afwerpen om op een zo open mogelijke wijze les te kunnen geven.’

Wat vind je van de Hanzehogeschool?
‘De Hanze heeft de sustainable development goals omarmd, dat vind ik heel goed. Er mag van mij nog wel wat meer druk op komen te staan, dat alle schools gedwongen worden om met deze thema’s aan de slag te gaan. Het gaat mij nog niet hard genoeg, maar de focus vind ik goed. Ik zou ook graag willen dat we meer vanuit de Hanze denken en minder vanuit de schools. Ik kan als duurzaamheidsdeskundige bijvoorbeeld voor een deel bij IBS terecht, maar als ik echt mijn vak wil uitoefenen, moet ik zelf de connecties opzoeken met andere schools. Dan krijg je gelijk te maken met logistieke problemen: verschillende afdelingen moeten hierover met elkaar communiceren, de roosters van de verschillende schools conflicteren, enzovoorts. Dat zou ik graag veranderd willen zien.’

Wat valt je op aan de huidige lichting studenten?
‘De grote gedrevenheid waarmee studenten met duurzaamheid aan de slag willen. Studenten herkennen de problemen, zijn onderzoekend en nieuwsgierig naar hoe we op een ondernemende manier met duurzaamheid bezig kunnen zijn. Het bewustzijn dat waardecreatie niet alleen maar gaat om het omzetten van geld groeit steeds verder. Studenten zijn oprecht bezorgd over alle milieuproblematiek, maar zijn ook oprecht enthousiast over alle mogelijkheden om oplossingen te ontwikkelen.’

Foto: Luuk Steemers