Voor de Klas: Lidy Bosker
Docent Commerciële Communicatie Lidy Bosker staat inmiddels twaalf jaar voor de klas. Eerst bij International Business en Sociale Studies en sinds 2013 is Facility Management haar stek. ‘De student van nu is zich bewust van zijn personal appearance.’
‘Studenten verbazen me steeds weer. Hun nieuwsgierigheid, hun ambitie. Voordat ik les ging geven, werkte ik in het bedrijfsleven, een harde, snelle wereld, oppervlakkiger. In het onderwijs kun je de diepte in.
Ik vind dat te veel docenten op hun eigen eilandje zitten
‘Lesgeven vind ik erg leuk, net als werken in projecten. Zo hebben tweedejaars de gastvrijheid van Groningse wijken in kaart gebracht en concepten bedacht om die op een hoger plan te brengen. Kennis van onderzoek, interviewtechnieken, managementvaardigheden en de brutale en nieuwsgierige houding van studenten, álles komt samen in zo’n project. Dan leer ik zelf ook, over sociale media bijvoorbeeld.’
Wat zou je willen veranderen aan het hbo?
‘Docenten zouden veel meer bij elkaar moeten kijken. Om inspiratie op te doen en om van elkaar te leren. Ik vind dat te veel docenten op hun eigen eilandje zitten. Inhoudelijk zouden we meer aandacht moeten schenken aan ontwikkelingen als robotisering en online learning.’
Wat kenmerkt jou als docent?
‘Ik ben enthousiast en zie niet snel grenzen. Ik geef niet snel op, ook niet als het gaat om mijn studenten. Als hen iets niet lukt, kijken we samen of we toch een oplossing kunnen vinden. Dat waarderen ze, maar ze vinden het ook weleens lastig. Ze vinden me ook best streng. Als je de kantjes er vanaf loopt, dan krijg je dat te horen. Als je iets goed doet trouwens ook.’
Ik heb liever een half uur honderd procent aandacht, dan anderhalf uur twintig procent
‘Ik geloof niet in monologen, een les moet dynamisch zijn, interactie is belangrijk. In mijn klassen gelden spelregels, duidelijke afspraken: wat doen we als je te laat komt, wat doen we als je de hele les op je telefoon zit te kijken? Zij mogen meebepalen hoe de regels eruit zien, maar ze zijn dus ook verantwoordelijk. Als studenten na een half uur een social-media-momentje nodig hebben, dan doen we dat. Ik heb liever een half uur honderd procent aandacht, dan anderhalf uur twintig procent. Sociale media en smartphones? Daar moet je wel wat mee als docent. Ik probeer het te integreren in de les. Het is wel een grote bron van afleiding en de diepgang heeft er ook onder te lijden. Studenten googelen alles en duiken de boeken niet meer in.’
Wat vind je van de Hanzehogeschool?
‘Een geheel van allerlei kleine ondernemingen. Hanzestudenten zijn ondernemend, ze zijn zich bewust van hun personal appearance en ze werken aan hun personal branding. De hogeschool geeft een heleboel input en veel overkoepelende verbindingen die hierbij helpen, maar ze kan hierin nog groeien.’
‘De samenwerking tussen schools zou van mij inniger mogen worden. Bij Facility Management doen we dingen waarbij Sociale Studies en International Business zich eenvoudig zouden kunnen aansluiten. We werken ook goed samen met het facilitair bedrijf van de Hanze. Stages, onderzoek en projecten, je hoeft niet altijd met externe partijen in zee te gaan.’
Hoe ziet je ideale hogeschool eruit?
‘Een hogeschool waar docenten om de vijf jaar bij een andere school gaan werken. Dat kan niet bij ieder vakgebied, maar je krijgt er wel meer dynamiek door en het zorgt voor een gevoel van verbondenheid. Nog een stapje verder: waarom doen we geen uitwisselingen met andere hogescholen?’
Wat leer je van je studenten?
‘Ik leer het meest van hun feedback. Ik stort allemaal theorieën over feedback geven en ontvangen over ze uit, maar de manier waarop ik zelf met feedback omga, zegt natuurlijk ook veel. Feedback brengt me terug naar waar het echt om gaat. Ik sta altijd open voor de input van studenten, over m’n manier van lesgeven, maar ze mogen ook leerstof aandragen.’