Zalm

Donderdagnacht, rond een uurtje of drie, stond ik in de Golden Fust te praten met een meisje. Onderwerp van gesprek: die hufters van de overheid die de basisbeurs hebben afgeschaft. Inderdaad, een lekker onderwerp om drie uur ’s nachts, met een aardige hoeveelheid bier achter de kiezen.
‘Ze zijn zo hypocriet! Aan de ene kant willen ze een hoogopgeleide maatschappij, maar aan de andere kant moeten we het straks wel allemaal gaan lenen!’ Ik hoor haar aan en bedenk me hoe verschrikkelijk het zou moeten zijn om met haar de nacht door te brengen: net wakker en meteen blèren en zeuren, alsof ik de vrouwelijke Maarten van Rossem ontmoet. Afijn, ze heeft natuurlijk gelijk. Het is werkelijk waar schandalig wat de Nederlandse overheid ons flikt. Het afschaffen van de basisbeurs kan daar ook nog wel bij, we krijgen te maken met een heuse studeersharia. Zullen ze daar in Den Haag wel eens nadenken over hoe zwaar studenten het wel niet hebben? Wat denken ze wel niet? Dat wij hier een beetje uit onze neus zitten te vreten? Alsof we de helft van de week dronken zijn en in ons nest liggen. Het is toch werkelijk ridicuul dat aankomende studenten straks niet meer rustig in hun trainingsbroek wat croissantjes met gerookte zalm naar binnen kunnen werken. Moeten ze straks ook nog die vieze tjak genaamd Pilsener drinken, in plaats van Heineken. En je ziet het nu al, we gaan massaal aan de xtc, vind je het gek met die stijgende bierprijs? Werkelijk waar, het is gewoon haast asociaal, hoe moeten we straks nog de voordelen van studeren aantonen? Moeten we straks ook in een programma van Gordon en Gerard Joling terechtkomen om aan te geven hoe slecht het eigenlijk wel niet met ons gaat? Kinderen gaan straks waarschijnlijk gewoon werken, een flinke zak geld rijker, een ervaring armer. Werken, wij? De schoften! Studeren wordt weer voor de rijken, en zelfs die krijgen het zwaarder. Voor je het weet komen we in een Piketty-tijdperk waarin Nederland als onderontwikkeld land snel afstroomt naar niveau Griekenland. Nederland wordt het afvoerputje van Europa en de studenten zijn de haren die in het putje blijven liggen, verloren en helemaal op zichzelf aangewezen. Duizenden potentiële studenten staan straks op de Grote Markt gedesillusioneerd achter een kraampje nepvoetbalshirts te verkopen, winkels moeten sluiten en restaurants gaan failliet. De elite ontwijkt de winkelstraten, uit angst voor de criminele, onderontwikkelde paupers met hun enge ziektes (wie weet hebben ze wel ebola). En nu we het daar toch over hebben, waarom moeten we daar in godsnaam geld naar toe sturen? Kunnen we dat niet veel beter investeren in onszelf? Alsof zo’n man in Sierra Leone werkelijk zit te wachten op onze euro’s, ze kunnen er niet eens mee betalen! Wordt er überhaupt wel rekening gehouden in dit land met ons, arme studenten? Ik weet het goed gemaakt: ik ga naar Polen, muurtjes bouwen en asperges trekken. Toen deze met sarcasme doorspekte woordenkots eruit kwam, was mijn gesprekspartner stil. Ze keek me aan en zei (werkelijk waar): ‘Jezus, vind jij gerookte zalm lekker?’
Nederland, kleinzerig en miezerig schijtland, ik hou van je.