Sinds 2014 steekt het Sunflare Solarteam zo’n beetje alle vrije tijd in het verbeteren van de prestaties van hun anonieme zonneboot die naam maakt in de zonnebootracewereld. Drie jaar geleden zaten de vijf teamleden nog op het mbo, nu studeren drie van hen Mechatronica op de Hanzehogeschool.
Arjan Abma, projectleider, kunnen we jou de drijvende kracht achter Sunflare noemen?
‘Het is vanaf het begin iets van ons samen. We hoeven niemand bij de les te houden, we hebben voortdurend contact. De loods is ons tweede huis, daar is altijd wel wat te doen. Momenteel zijn we de draagvleugels aan het perfectioneren. We willen dat de boot een waterweerstand krijgt die niet groter is dan wanneer je twee handen in het water houdt.’
Dan is het geen boot meer, maar een vliegtuig.
‘Een catamaran. Vergelijk het daar maar mee, maar dan wel lichtgewicht. De boot weegt veertig kilo, zes meter lang, 1 meter 66 breed en 45 centimeter hoog. We zijn het lichtst van allemaal, alles carbon. Die veertig kilo is wel het leeg gewicht, zonder accu, zonder panelen, zonder aandrijving en zonder Gerlof. Die zit tijdens de wedstrijden op zeventig kilo, het minimumgewicht voor een stuurman in de A-klasse. Hoe minder gewicht hoe beter, maar in de A-klasse ben je wel verplicht om fabrieksmateriaal te gebruiken. De vier zonnepanelen wegen achttien kilo per stuk, dat gewicht moet allemaal mee. Maar dat probleem heeft dus iedereen. Met andere ingrepen kun je wel gewicht uitsparen. We hebben de boot bijvoorbeeld zelf gespoten. Als je dat een bedrijf laat doen, gebruiken ze tien kilo verf. Nou, we hebben zelf een spuitinrichting in de loods gemaakt. Tweeënhalf kilo verf was genoeg, en de boot ziet er piekfijn uit.’
‘Er is genoeg spanning tijdens de races, vooral omdat het op ieder moment mis kan gaan’
Hoe hou je zoiets voor de concurrentie verborgen?
‘Niet. Zo gaat dat niet in deze tak van sport. Iedereen mag alles weten. Zoals het in ons team werkt, werkt het ook in het hele wereldje: samen weet je altijd meer dan alleen. Knowledge sharing is heel normaal tegenwoordig, omdat iedereen weet dat de ontwikkelingen dan het snelst gaan. Maar oké, er is genoeg spanning tijdens de wedstrijden. Vooral omdat het ieder moment mis kan gaan. De Dutch Solar Energy Challenge is met zo’n veertig boten het grootste evenement ter wereld. Tijdens de afgelopen editie lagen we tijdens de race naar Grouw op acht kilometer voor de finish vooraan in het veld, toen de motor doorbrandde. Dan kun je niks meer. Enorm balen, maar dat maakte het ook wel weer iets mooier toen we op de laatste dag de snelste waren in de eindrace.’
Techniek is cruciaal, op welk gebied zijn er ontdekkingen te verwachten die gevolgen zullen hebben die zich uitstrekken tot buiten de boot?
‘Er kunnen allerlei vindingen uit voortkomen waarmee je de markt op kunt. Momenteel is iedereen bezig met de MPPT, maximum power point tracking, alles wat er gebeurt tijdens de reis van de zonnepanelen naar de accu. De opbrengst van de zonnecellen moet omhoog. Zelf zijn we druk in de weer met telemetrie, het op afstand analyseren van gegevens die de boot genereert.’
‘Het kost best veel, zestigduizend euro ben je zo kwijt en in de Topklasse ga je dik over de ton heen’
Dan kun je de boot dus op afstand besturen?
‘En nóg verder, dat de boot zichzelf corrigeert. Ja… je hebt gelijk, een drone-achtig vaartuig. Op de opleiding trekken we veel bekijks, zeker bij Mechatronica. Docenten denken graag mee, en wij kloppen bij ze aan met problemen. Maar we willen zelf het heft in handen houden, het moet iets van ons blijven en niet iets van de Hanzehogeschool.’
Hoezo? De Hanze wil best helpen, vermoed ik.
‘Dat zou best kunnen, maar we willen het zelf doen, die instelling heeft het hele team. We regelen alles zelf, en tot nu toe gaat dat prima. Ook de bedrijfsmatige kant, dat leer je al werkende. Zo’n onderneming kost natuurlijk best wat geld, zestigduizend ben je zo kwijt in de A-klasse. En als we naar de Topklasse willen, ga je dik over de ton heen. We zijn dus afhankelijk van sponsors die geloven in wat we doen. Die werven we dus zelf en er zijn er genoeg. Eén van hen is een benzinestation. Als zelfs fossielbedrijven ons zien zitten, dan komt het wel goed.’
Het Sunflareteam (vlnr): Ruurd van Buiten, Teije Jansma, stuurman Gerlof Werkman, Arjan Abma, adviseur Kees Zwaan (winnaar Wubbo Ockels Prijs 2016) en Gerko Kooistra.
