Kappen met dat chagrijn
Regelmatig zit ik op de fiets naar het Zernike. Zo’n vijf of zes keer per week. Ik hou niet zo …
Regelmatig zit ik op de fiets naar het Zernike. Zo’n vijf of zes keer per week. Ik hou niet zo …
Huisgenootjes. Iedereen die op kamers woont kent ze wel. Je woont ermee, je komt ze tegen. Je vrienden hebben ook …
Het is weer zo ver. Tentamens. Het zal vast niemand ontgaan zijn. Is dat wel zo, dan heb je het …
Ik blijf voor altijd alleen. Eindig als een kattenvrouwtje in een flat drie-hoog-achter. Of in een mooi vrijstaand huisje met …
Ik was zeventien jaar toen ik in Groningen op kamers ging. Vrij jong, maar gelukkig vonden mijn ouders me volwassen …
Herfstvakantie. Weer zo’n privilege voor hbo’ers. Negen dagen het goede leven. Geen colleges die voorbereid moeten worden, al gebeurt dat …
Het leven van een pabostudent gaat niet altijd over rozen. Vaak zit ik al vroeg op de fiets, meerdere malen …
Soms kijk ik om me heen en dan zie ik dat mensen zijn veranderd. Studeren doet iets met je. Je …
Nog steeds voel ik de leegte in mijn hart. Ik voel me niet meer mezelf. Incompleet, een beetje verloren. Ik …
Een hbo-student heeft meer vakantie dan een universitaire student. Ik vind dat meer dan terecht. Mijn vrienden van de RUG …
Ik loop door de Appie. Het is zondagmiddag en ik ben er veel te brak voor. Ik heb een pyjama …
Eens in de zoveel tijd voel ik de drang om naar de IKEA te gaan. Voordat ik in De Grote …