Kindermishandeling? Huiselijk geweld? Studenten? Ja, het gebeurt, helaas wel. Maar op de Hanze kun je erover praten. Ook wanneer je vermoedt dat een medestudent of een collega er het slachtoffer van is.
‘Alle medewerkers van de Hanze moeten tussen de oren krijgen wat ze kunnen doen wanneer ze vermoeden dat studenten of collega’s te maken hebben met huiselijk geweld.’
Marieke Bekkers en Winette in ’t Veld geven trainingen over de Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling. In de trainingen leren Hanzemedewerkers hoe ze signalen kunnen herkennen en welke stappen ze daarna moeten zetten.
Want moet je doen als je weet of vermoedt dat een student of een collega slachtoffer is van huiselijk geweld?
Marieke: ‘De Hanze heeft inmiddels 25 aandachtsfunctionarissen (ook wel Functionarissen Huiselijk Geweld genoemd, red.) aangewezen. Bij hen kun je dus terecht. Maar uiteindelijk zouden studenten bij iedere docent moeten kunnen aankloppen. Docenten moeten de signalen kunnen herkennen. Ik noem maar iets, wanneer een studente die in het eerste jaar altijd goed meedeed en in het tweede jaar nauwelijks op school komt. Dat kán op iets duiden.’
Dat hoeft natuurlijk geen huiselijk geweld te zijn.
Winette: ‘Voor een docent is het misschien wel een reden om een gesprek te beginnen. De meeste docenten zijn daarin terughoudend. Heel begrijpelijk, je begint niet zomaar over zaken die zich achter iemands voordeur afspelen. Maar ze hoeven die verantwoordelijkheid gelukkig niet alleen te dragen. Ze kunnen aankloppen bij de functionarissen Huiselijk Geweld of hun licht opsteken bij Veilig Thuis.’
Wat verstaat men eigenlijk allemaal onder huiselijk geweld?
Marieke: ‘Al het geweld dat zich achter de voordeur afspeelt. Er zijn best veel studenten die thuis wonen. Wanneer er klappen vallen tussen voortdurend ruziënde ouders, kan dat enorme invloed hebben. Je hebt ook ouders die enorme druk uitoefenen, die hun kinderen afrekenen op de cijfers die ze halen. En wat dacht je van studenten die de gewelddadige thuissituatie zijn ontvlucht, maar daar hun broertjes en zusjes hebben achtergelaten? Of wanneer ze zelf zijn mishandeld? Dat draag je heel lang mee.’
Geweld is nooit een spelletje, ook niet in een studentenhuis
Winette: ‘Het is niet alleen geweld van ouders. Studenten zitten in een levensfase waarin ze langdurige relaties aangaan. Sommige gaan voor het eerst samenwonen. Dat gaat niet altijd goed. Partnergeweld komt best vaak voor, ik heb het eens becijferd, wanneer je de landelijke statistieken loslaat op de Hanzepopulatie zouden we ieder jaar zeshonderd meldingen van partnergeweld moeten krijgen.’
Dat is gigantisch veel.
Marieke: ‘We geven al jaren de training Leren Signaleren van Huiselijk Geweld, Kindermishandeling en Seksueel Misbruik aan studenten van verschillende zorg- en hulpverleningsopleidingen. Na zo’n sessie blijven er vrijwel altijd een paar studenten hangen. Dan horen we de verhalen. Stalking, seksueel misbruik, eerwraak, een partner die het huis kort en klein slaat.’
Het houdt niet op.
Winette: ‘We kunnen wel veel leed voorkomen door huiselijk geweld bespreekbaar te maken en ervoor te zorgen dat er hulp wordt geboden. Dat is precies de reden waarom we deze trainingen op de Hanze geven.’
Nog even over dat geweld achter de voordeur, is dat ook de voordeur van het studentenhuis?
Marieke: ‘Ook daar kan sprake zijn van machtsrelaties tussen plegers en slachtoffers. In sommige huizen zijn eerstejaars altijd de klos, dat lijkt dan onderdeel van een spel. Maar grensoverschrijdend gedrag en huiselijk geweld zijn geen spelletjes. En je hoeft het niet te pikken. Nooit.’
Winette: ‘Slachtofferschap is altijd complex. Wanneer mensen eenmaal in een patroon van huiselijk geweld zitten, is het enorm lastig om daar uit te komen. De slachtoffers verdienen alle steun, want die hebben ze echt nodig.’
De basistraining Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling van Winette in ’t Veld en Marieke Bekkers vinden vooralsnog online plaats. Bezoek de Hanze PL Academy voor nadere informatie.
Foto (fragment): Sydney Sims
