Huisvesting van buitenlandse studenten: veel beloftes, weinig resultaat

De gemeente en de onderwijsinstellingen beloofden een eind te maken aan de beroerde opvang van buitenlandse studenten. Daar is bar weinig van terechtgekomen, oordeelt Bernd Abeling. ‘Noem het gerust een schandaal.’

Drie jaar geleden schreef ik een artikel over de grimmige toestanden bij de huisvesting van internationale studenten in Groningen. Toen was het probleem al niet nieuw. Wel was er sprake van een dieptepunt. Op de ACLO stond een grote tent als noodopvang. Daar konden buitenlandse studenten overnachten, in het begin moesten ze er zelfs 12 euro 50 per nacht voor betalen. Dat was zo gênant dat de onderwijsinstellingen er snel van terugkwamen.

De halfbakken aanpak veroorzaakte veel ophef onder jongeren- en studentenorganisaties. Er kwamen protestacties bij de Martinikerk, op de Ossenmarkt en voor het Academiegebouw.
Op initiatief van de fractie van de Socialistische Partij hield de gemeenteraad van Groningen in 2018 een hoorzitting over de huisvesting van internationale studenten. Daar kaartten studentenorganisaties het probleem aan (als fractievoorzitter van Lijst STERK liet ook ik daar van me horen).

Huisvesting zou prioriteit krijgen, maar daar zien we anno 2021 weinig van terug

Het studentengeluid was duidelijk: er moest een eind komen aan de gebreken in de noodopvang én gemeente en onderwijsinstellingen zouden meer verantwoordelijkheid moeten nemen. Ik kreeg het gevoel dat het iedereen ernst was. Dat de huisvesting van internationale studenten prioriteit zou krijgen. Helaas zien we daar anno 2021 weinig van terug.

Na de hoorzitting leek het ook de goede kant op te gaan. In oktober 2018 kwam het nieuws dat er ruim duizend studentenwoningen zouden worden gebouwd op de Zernike Campus.
In januari 2019 werd er op initiatief van de Hanzehogeschool een expert-meeting gehouden om stil te staan bij de manier waarop internationale studenten ontvangen worden. Niet veel later volgde Housefest?!, een studenteninitiatief waarbij studenten en woningcorporaties oplossingen voor het huisvestingsprobleem bespraken.

In dat studiejaar zegde de Hanze toe dat elke internationale student bij aanvang van het studiejaar 2019-2020 een verblijf zou hebben. Precies zoals dat was vastgelegd in het convenant Studenten- en jongerenhuisvesting.

Op Facebook en Instagram zie ik massaal berichten over overnachtingen in bushokjes

Ook de laatste maanden klonken er positieve berichten. Gemeente en onderwijsinstellingen voorzagen geen grote problemen voor dit studiejaar. Nou, het blijkt toch weer flink mis te gaan. Op Facebook en Instagram zie ik massaal berichten over buitenlandse studenten die de nacht hebben doorgebracht in bushokjes.
Ook het couchsurf-initiatief is terug, met de campagne Shelter our Students. Volgens de organisatoren heeft de Rijksuniversiteit verkeerde inschattingen gemaakt en, ondanks waarschuwingen van studentenorganisaties, te weinig noodvoorzieningen gerealiseerd.

Hoe je Groningen een studentenstad noemen, als studenten niet eens een plek hebben om te slapen?

Hoe komt het toch dat na al die gesprekken met gemeente en onderwijsinstellingen het toch weer helemaal fout gelopen is? Na al onze inspanningen door de jaren heen vind ik het onbegrijpelijk dat buitenlandse studenten nog steeds geen fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben. Hoe kun je Groningen een studentenstad noemen als studenten niet eens een plek hebben om te slapen?

In 2002 kon de helft van de eerstejaars geen kamer vinden, twintig jaar later is er nog steeds geen oplossing

In mijn ogen mogen we problemen rondom studentenhuisvesting in Groningen gerust een schandaal noemen. Het is namelijk geen nieuw probleem. Data van de Groninger Studentenbond (GSb) suggereren dat bijna de helft van eerstejaars van het jaar 2002 binnen een halfjaar nog geen kamer had gevonden. Bijna twintig jaar later hebben we nog steeds geen passende oplossing voor een oud probleem.

De afgelopen jaren is er wel flink gebouwd, maar dat biedt geen soelaas. De uitbaters van deze vorm van studentenhuisvesting bieden namelijk dure, gemeubileerde studio’s aan. Maar Stad heeft geen baat bij premium rooms met hotelachtige uitstraling en faciliteiten, Groningen heeft betaalbare studentenhuisvesting nodig. Het is tijd voor een harde aanpak met heldere, duidelijke doelen. Laat studenten een keer écht toe in convenanten en akkoorden over huisvesting en maak een einde aan huisjesmelkerij.

Een vrij matras, een bank of een luchtbed? Meld je aan!

In de tussentijd zullen we op eigen initiatief de problemen rondom huisvesting moeten oplossen, en gelukkig bieden de organisaties achter Shelter our Students een netwerk van mogelijke plekken om te slapen met hun couchsurfing-actie. Via de website kunnen studenten en docenten met een vrij matras, bank of luchtbed zich aanmelden en buitenlandse studenten tijdelijk onderdak bieden. Wil je graag een medestudent zonder dak helpen? Meld je aan via de website van Shelter our Students.

Bernd Abeling
Oud-fractievoorzitter Lijst Student Erkend (STERK) en voormalig student-lid medezeggenschapsraad van de Hanzehogeschool Groningen.

Foto (detail): Hardscarf