Kiezen

Gisteren had ik het met de leerlingen in mijn stageklas over de verkiezingen. Ik vroeg aan de kinderen (leeftijd rond de negen jaar) wat zij ervan afwisten. De meningen waren verdeeld. De één kreeg van huis uit mee dat er VVD gestemd zou worden en dat er geen andere keuze was. Een meisje zei dat haar ouders steeds op een andere partij stemden.
‘Vliegende kiezers zijn dat toch?’
Zo kregen we een heel gevarieerd gesprek. Leerlingen zijn nog een beetje te jong om een eigen mening over de politieke programma’s te hebben, al weten ze wel heel goed wat er gaande is.
‘Volwassenen gaan stemmen op mensen die voor ons dingen gaan beslissen.’
Beste samenvatting van de verkiezingen die ik tot dusver heb gehoord.

De ergste van allemaal is: ik weet niet welke partij ik moet kiezen, dus ik stem maar niet

‘Wat zijn politieke programma’s?’, vroeg ik.
‘Programma’s op televisie, zoals Wie is de Mol?’
Hmm, bijna goed.
Toch vind ik het ontzettend goed dat kinderen van deze leeftijd al zo goed weten wat de verkiezingen zijn. Op een dag als vandaag is het heel belangrijk dat we ons realiseren hoe mooi het is dat we in een land leven waarin we ons druk mógen maken over wie ons vertegenwoordigt. Dat we mógen stemmen. En dat we morgen mógen klagen over de uitslag.
Mijn leerlingen waren heel jaloers toen ik vertelde dat ik ging stemmen. Zij willen ook graag meebepalen. Die wil en motivatie ontbreken soms bij volwassenen. Sommigen stemmen niet omdat één stem toch niks uitmaakt. Anderen zeggen dat ze toch niet naar mij luisteren. Of, de ergste niet-stemverklaring: ik weet niet welke partij ik moet kiezen, dus ik stem maar niet.
Iedereen die kan lezen, kan een keuze maken. Er is geen juiste keuze, maar wel een eigen keuze. Normaal gesproken maak ik mij niet zo druk om politieke zaken. Ik ga ervan uit dat de mensen die in de Tweede Kamer (en het kabinet) terechtkomen, wel redelijk verstand van zaken hebben.
Wel maak ik me druk om mensen die hun rechten niet gebruiken. In een wereld waar dictatuur, oorlogen en types als Donald Trump voorkomen, mogen we blij zijn dat we vandaag mogen stemmen.
Stap ik nu op mijn fiets om even een krabbeltje te zetten.