Daar vliegt er één… en daar ook! Kijk, er zit ook één op de tafel. BAM! Dat was nummer vier. De maandagochtend verloopt vandaag anders dan gepland. Mijn rol als leerkracht is veranderd in die van hoofd muggenbestrijding.
Vermoedelijk ligt er boven het plafond iets te rotten waar muggen op afkomen, want er vliegen er meer dan tien door de klas. Vol goede moed begin ik met de ochtendkring, maar na een kwartier staak ik. Friemelend aan mijn movemberbaardje probeer ik een oplossing te bedenken en plots weet ik het. Ik moet iets doen wat de aandacht van de muggen afleidt. Pepernoten zijn het antwoord. Ik geef alle kinderen een zakje pepernoten en de opdracht om te tellen hoeveel ze hebben.
De meeste leerlingen kunnen beter tellen met pepernoten dan met kraaltjes
‘Meester, ik heb er zestien!’
‘Ik heb er 27!’
‘Ik 21.’
Twee dingen staan vast. De zakjes zijn niet eerlijk ingedeeld en de meeste leerlingen kunnen beter tellen met pepernoten dan met kraaltjes.
‘Meester, wilt u die dode mug in dit bekertje doen en in de bouwhoek zetten? Dan worden de andere muggen bang en komen ze niet in de bouwhoek!’
De leerling is bloedserieus.
‘Eh… nou vooruit maar dan’, glimlach ik.
Hij maakt een vreugdedansje en bouwt vervolgens verder aan zijn muggenhuis.
In de gymles is hij nog steeds met zijn gedachten bij de muggen.
‘Wie wil de mug zijn?’, roept hij tijdens tikkertje.
Muggen… een leerkracht pakt werkelijk alles aan om leerlingen een leuke schooltijd te bezorgen. Bij de kleuters kan dat nog redelijk. In de bovenbouw is het een stuk lastiger, met alle verplichtingen en de onderwijsinspectie die wil dat alles volgens het (methode)boekje gaat.
