Tot vorige week was ik een egocentrische klootzak. Niet dat ik veel rare dingen deed. Sterker nog, hordes mensen deden het en ze doen het nog: een hamburger bakken.
Nee, dit is geen nodeloze post van één of andere vegetarische hippie. Ikzelf was ook altijd redelijk sceptisch over vegetariërs en nog meer over de veganisten. Rare mensen die al die lekkere dingen niet aten vanwege het dierenwelzijn. Mijn hamburgers met gesnipperde ui, gebakken bacon en verse tomaat en paprika waren onovertroffen. Hoe kon iemand het hoofdingrediënt van al dit lekkers negeren?
Wanneer je weet dat iets fout is en er toch mee doorgaat, dan ben je een klootzak
Hoewel het de afgelopen jaren naar mijn idee al normaler werd om vegetariër te zijn, viel mijn kwartje pas deze week. De documentaire Cowspiracy drukte me met de neus op de feiten, schudde me wakker. Een documentaire moet altijd enigszins worden gebagatelliseerd, maar de kerngedachte achter Cowspiracy lijkt te kloppen. De bio-industrie verneukt het klimaat op forse wijze en wij zitten erbij en kijken ernaar. Ik deed het in ieder geval wel. Dit leidde me naar de volgende conclusie: wanneer je weet dat iets fout is, maar er vervolgens toch mee doorgaat, dan ben je simpelweg een egocentrische klootzak.
Sommigen verklaren me voor gek en noemen me een naïeve idealist
Geen excuus mogelijk. Je stopt je hoofd in het zand en besluit niet te handelen naar de informatie die je krijgt. Het klimaat wordt verneukt, ongeacht wat de deskundigste aller klimaatdeskundigen, Donald Trump, zegt. Voor mezelf heb ik besloten om hier in ieder geval minder aan proberen bij te dragen. Sommige vrienden verklaren me voor gek en noemen me een naïeve idealist. Ze lijken er heilig van overtuigd dat ik zal falen en dat het niet meer is dan een tijdelijke bevlieging. Ik hoop dat ze ongelijk hebben en dat ik het in ieder geval kan proberen. Of, om het in jagerstermen uit te drukken: niet geschoten is altijd mis.
