Wiskunde

Ik wist zeker dat-ie er moest liggen. Niet precies waar, maar ergens in mijn ouderlijk huis moest-ie bewaard zijn, op een veilige plek. Na mijn eindexamens had ik ’m met een voldaan gevoel onderin een kast gegooid, wetend dat we elkaar ooit weer eens zouden ontmoeten. Wel met de hoop dat dit ooit nog heel ver weg zou zijn, maar toch: ooit.

Meerdere malen heb ik me afgevraagd of ik niet toch enige vorm van dyscalculie bezat

Ik ben nooit goed geweest in wiskunde, rekenen of in wat dan ook dat te maken heeft met getallen. Zelfrekenende kassa’s van eerdere bijbaantjes hebben voorkomen dat bedrijven de helft van hun omzet zijn misgelopen. In die caissièretijd ben ik vooral erg fan geworden van ons moderne tijdperk waarin veel mensen betalen met pin. Ook het bepalen van hoeveelheden, op de markt bijvoorbeeld, blijft een dingetje waarbij ik enig langdurig denkwerk moet verrichten. Meerdere malen heb ik mezelf afgevraagd of ik niet toch enige vorm van dyscalculie bezat, maar dan hadden ze dat op de basisschool al wel moeten zien.
Gelukkig ben ik altijd goed geweest in spelling, alhoewel ik voor de tegenhanger van dyslexie even moest googelen (Groene Boekje) of googlen (Witte Boekje). Tóch betrap ik mezelf erop dat ik me blij voel nu m’n grafische rekenmachine weer in m’n hand ligt. Het feit dat ik in het tweede jaar van Toegepaste Psychologie zit, betekent dat ik vorig jaar (na vele pogingen) Statistiek I heb gehaald en dat Statistiek II mét rekenmachine dit jaar ook wel te doen moet zijn.

Ik weet meteen waarom me werd aangeraden om wiskunde uit mijn vakkenpakket te gooien

De batterijen hebben het begeven, maar de oude samenvattingen staan er nog allemaal in. Met enige moeite weet ik me te herinneren waar welk symbool ook al weer voor staat.
Met het boek erbij, de juiste pagina opgeslagen, begin ik vol goede moed. Ik ontdek razendsnel waarom de mentrix van de middelbare school me aanraadde om wiskunde uit mijn vakkenpakket te gooien. Kansberekening, wat ik tot in den treure heb geoefend, blijkt ook nu weer het thema. Oké, dat scheelt iets. Het cijfer dat uiteindelijk op mijn diploma terecht is gekomen, was niet hoog, maar ik heb het gehaald en dat zal dit jaar ook moeten lukken. Ik ben dan ook meer dan trots dat mijn antwoorden op de eerste opgaven overeenkomen met die uit het antwoordenboek. Ik sluit mijn boek en besluit een hele reep chocola te nuttigen, als beloning, maar ook wel een goed excuus.