Weizen en witbier zijn altijd oké. Maar welke moet je beslist wel drinken en welke vooral niet? Het panel kijkt diep in het glaasje voor een antwoord.
De eerste zonnestralen van de lente gaan uiteraard gepaard met de eerste witten en weizens op de terrastafels. Wat maakt een middagje weizens en witbier wegtikken nou geslaagd?
Het zeskoppige testpanel van HanzeMag kijkt diep in het glaasje tijdens de zoektocht naar de lekkerste witte biertjes. Kleine disclaimer: we zijn liefhebbers en sommige zelfs kenners, maar onze smaak is niet heilig.
Weizens en witbier: zoek de verschillen
Goed, eerst even een bierlesje. De gemiddelde student is zich maar al te bewust van het verschil tussen studeren en stappen. Zo is er ook een groot verschil tussen weizen en witbier.
Weizen is het Duitse woord voor tarwe. Weizenbier moeten dan ook meer dan vijftig procent tarwemout bevatten. Verder worden Duitse bieren al meer dan vijfhonderd jaar gebrouwen volgens het Reinheitsgebot: bier mag alleen uit water, gist, hop en gerst of tarwe bestaan. Je herkent de weizen op het terras aan de Duitse namen, de grote glazen, het gelige kleurtje en (voor wie er een neus voor heeft) het bananensmaakje.
Witbier komt oorspronkelijk uit België en wordt al vierhonderd jaar gebrouwen. Het mag meer ingrediënten bevatten dan de weizen en de brouwers voegen vaak kruiden en sinaasappelschil toe. Witbier is daarom frisser en lichtzuur en het bier heeft soms een kruidige twist.
Genoeg getreuzeld, tijd voor de test, trek open die flessen
We beginnen met de weizen. De Paulaner smaakt een stuk minder lekker dan panellid Luuk zich herinnert van laatst op het terras. ‘Plat mondgevoel, er gebeurt niet zoveel.’ De prijs voor een halve liter is ook niet al te best: € 2,39. Enfin, we geven hem een 6,8.
De Franziskaner is goed te pruimen. Erg romig en bananerig, precies zoals je van een weizen verwacht: een dikke 8. Met € 1,67 per halve liter is hij trouwens ook lekker goedkoop.
De Erdinger is wat pilsiger en frisser, met een bittere afdronk. Hij kost € 1,77 en heeft een koolzuur- sparkle. Panellid Maaike: ‘Een bommetje in de mond.’ Een prima 7.
Wit, weizen en wat krijgen we nou, een fake-weizen?
Uiteraard peilen we ook het goedkoopste bier: Lander Bräu kostte slechts 0,69 cent. Helaas snappen we de lage prijs gelijk, want hij smaakt weeïg. Wat is dit? Door de extra aroma’s en het acacia-extract voldoet het bier niet aan het Reinheitsgebot. We moeten streng zijn: dit is géén weizen.
We proberen er één van Groningse bodem: de Eggens Weizen. De meningen zijn verdeeld, maar de IPA-liefhebbers vinden deze weizen lekker én hij voldoet wél aan de Duitse bierregels. Wel duur (€ 2,99 per flesje), daarom een 6,5.
Met witbier zit je gebakken (in de zon)
We beginnen met de klassieke Hoegaarden wit. ‘Hier gebeurt gewoon meer, dit zou ik wel in de zon willen drinken’, roept panellid Oscar gelijk. De koriander en sinaasappelschil maken het biertje kruidig en fris. Omdat hij zo lekker goedkoop is (€ 1,18 voor 33 cl), geven we hem een 9.
De Witte Trappist van La Trappe glijdt er ook lekker in. ‘Hij maakt me vrolijk’, bekent Maaike. Fris, maar subtiel kruidig. Met € 1,62 voor 33 centiliter geven wij hem het cijfer 8.
IJwit is gewoon lekker. Velen van ons hebben positieve associaties met het merk omdat we het vaak drinken. We zien onszelf al helemaal zitten op het terras. Wel een dure hobby, met € 2,56 voor 33 centiliter. Daarom: een steady 7,5.
En dan nu tatatataraa, het eindoordeel
Alle panelleden hebben een voorkeur voor witbier. Of dit vóór de test al zo was, kan echt helemaal niemand zich inmiddels meer herinneren. Tijdens de test ontdekten we wel dat de zon ook een factor van belang is, en goed gezelschap ook. Zijn deze twee ingrediënten aanwezig, dan is al het tarwebier puur genot. Proost!
Foto’s: Myrthe Meines
