Annemarie Hannink begon als Verpleegkundige, nu is ze lid van het College van Bestuur. Ze houdt van rock en fietsen, treint tweede klas, gezellig tussen de studenten, en ze is vooral níet van het wijzen met het vingertje.
‘Het was een verdrietige dag’, zegt ze. Donderdag 27 augustus, Annemarie Hannink (56) heeft net vijf uur achter de rug waarin ze er om de haverklap aan werd herinnerd dat ze weggaat. ‘Ik houd niet van afscheid nemen.’
De 160 medewerkers van de Academie voor Verpleegkunde waren niet speciaal naar het Wiebenga gekomen voor het uitzwaaien van hun dean (zoals directeuren op de Hanze worden genoemd). Ze moesten er zijn voor de jaarlijkse Academiedag, de dag waarop het personeel plannen smeedt voor het komende studiejaar.
Het gaf Annemarie, die zich graag met haar voornaam laat aanspreken, de kans om 160 keer dankjewel te zeggen. En tot ziens, want zo is het natuurlijk wel. Annemarie verlaat Verpleegkunde, maar ze blijft bij de Hanzehogeschool, waar ze op 1 september, zoals dat zo mooi heet, toetreedt tot het College van Bestuur (CvB).
Ze volgt Rob Verhofstad op, wiens vertrek veel mensen verraste.
‘Mij ook. Dat Henk Pijlman met pensioen gaat wisten we al een tijdje, maar dat Rob wegging… nee, dat was me vooraf niet bekend. En ik was eigenlijk zelf ook niet van plan om weg te gaan bij Verpleegkunde.’
Je bent dus gevraagd?
‘Nee, hoor. Ik heb gesolliciteerd. Toen ik de vacaturetekst onder ogen kreeg, dacht ik: dat lijkt me leuk. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en leergierig. Dus waarom zou ik het niet doen?’
Nou, er kleven vast wel wat minder leuke kanten aan.
‘De zichtbaarheid, dat wordt anders. Ik ben het natuurlijk wel een beetje gewend. Wanneer ik m’n mond opendoe, horen mensen niet alleen Annemarie Hannink, maar ook de dean van de Academie voor Verpleegkunde. Daarvan ben ik me bewust. Vanaf volgende week ziet de buitenwereld mij dus als de Hanzehogeschool. Daarmee is mijn zichtbaarheid een stuk groter. Ik kan dus niet al te gek doen.’
Laat je door mij niet tegenhouden.
‘Vooruit, het is best leuk om te weten misschien: ik ben een liefhebber van rockmuziek. Van jongs af, Led Zeppelin, Black Sabbath, noem maar op. Pearl Jam, Foo Fighters. Concerten, festivals, daar houd ik van.’
De drie leden van het College van Bestuur hebben elk een eigen portefeuille, thema’s en organisatie-onderdelen waarvoor zij verantwoordelijkheid zijn. Verpleegkunde zit niet in Annemaries portefeuille, Verpleegkunde zit in haar hart. 38 jaar geleden begon ze in het Sophia Ziekenhuis in Zwolle aan de in-service opleiding: werken, wonen en leren vonden in de ziekenhuisomgeving plaats.
‘Inderdaad, ik woonde in zo’n zusterhuis. We kregen een vooropleiding van drie maanden en daarna gingen we aan het werk, op 1 december was dat.’
Jarenlang was Annemarie verpleegkundige, ze werkte op meerdere afdelingen van het Sophia Ziekenhuis (later onderdeel van de Isala Ziekenhuizen). In 1986 werd ze IC/CC-verpleegkundige.
Een goede leider zegt niet: dat doe je fout of, nog erger, dat doe jíj fout
‘Tegenwoordig heeft iedereen wel een aardig beeld van het werk op de intensive care. Het is pittig, maar ook heel mooi.’
Ze sloeg haar vleugels uit, werd teamleider, hoofd en vervolgens zorggroepmanager.
‘Manager, dat woord bevalt me eigenlijk niet zo. Het drukt een zekere afstand uit. Leider, leidinggevende, in die woorden herken ik me beter, iemand die het voortouw neemt. Met de troepen mee en waar het moet voor de troepen uit.’
Dat klinkt een beetje oorlogszuchtig.
‘O, nee. Mijn idee van leidinggeven past binnen de lean-theorie. Een goede leider is dienstbaar. Die zegt niet: dat doe je fout! Of, nog erger: dat doe jij fout, zo met dat vingertje. Een goede leider vraagt: wat moeten we veranderen om ervoor te zorgen dat jij je werk perfect kunt uitvoeren? Wanneer er iets fout gaat, moet je het proces aanpassen. Het is een permanente zoektocht naar het perfecte proces.’
De lean-methode vraagt veel communicatie. In de kamer van Annemarie hangen de middelen die dat vergemakkelijken. Een inspiratiebord met woorden en waarden: de doelen die Verpleegkunde nastreeft, zoals werkplezier en student-succes. Daarnaast een praatplaat, een groot formaat tekening die de missie van de Academie voor Verpleegkunde cartoonesk verbeeldt. Aan de muur ertegenover hangt de oogst van de lopende Academiedag: op kleurige memobriefjes verwoorde ideeën en afspraken.
‘Dat praat een stuk makkelijker dan over een tekst in een jaarplan’, zegt Annemarie.
Zou het volgende strategisch plan van de Hanze een cartoon kunnen worden?
‘Als dat de verwezenlijking van de plannen dichterbij brengt, waarom niet? Het gaat erom dat je met elkaar in gesprek bent, dat je gezamenlijk wegen vindt om perfectie te bereiken.’
Bestuurlijk verandert er nogal wat dit studiejaar. Henk Pijlman, lange tijd het gezicht van de Hanzehogeschool, vertrekt. Rob Verhofstad, die sinds 2015 zitting had in het College van Bestuur, verkast naar de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Petra Smeets is een relatieve nieuweling, ze behoort nog maar een jaar tot het hoogste Hanze-gremium.
Annemarie Hannink zal in het nieuwe college degene zijn met de meeste Hanze-ervaring. Zo zwaaide ze in haar vijf jaar als dean van Verpleegkunde tijdelijk de scepter over het stafbureau Onderwijs & Onderzoek en de Academie voor Gezondheidsstudies.
Zwolle-Groningen, tweede klas. ‘Ik vind dat prettig, zit ik gezellig te werken tussen de studenten’
Over nadelen gesproken, heb je nog wel tijd voor rockconcerten?
‘Daar ben ik zelf bij, natuurlijk. M’n andere hobby’s, wielrennen en mountainbiken, zijn er de laatste jaren wél een beetje bij ingeschoten. Maar ik fiets nog best veel. Deze vakantie nog een groot deel van de Midden-Nederlandroute, van Enschede naar Den Haag. En naar m’n moeder in IJsselmuiden ga ik ook op de fiets.’
Van Groningen naar IJsselmuiden?
‘Nee, joh. Ik woon in Zwolle en daar blijf ik ook wonen. Ik vind het wel prettig, een uurtje met de trein. Zit ik gezellig te werken tussen de studenten. Tweede klas vind ik prima. Ik laat me niet afleiden, ik kan me goed concentreren.’
De procedure voor een nieuwe Collegevoorzitter loopt. Het wordt toch wel een vrouw, hè?
‘Een College dat volledig uit vrouwen bestaat. Ja, daarmee zouden we zeker het nieuws halen. Maar over de procedure kan ik natuurlijk niets zeggen, behalve dan dat we de beste kandidaat willen binnenhalen. Volgens mij doet de Hanze het trouwens best goed met vrouwen op leidinggevende posities.’
Het kan altijd beter, toch?
‘Ja, dat is de gedachte achter de lean-methode.’
Foto (detail): Corné Sparidaens
Het cv-privé van Annemarie
Annemarie Hannink is geboren op 2 april 1964 in IJsselmuiden.
In haar volle e-reader bladert ze momenteel in het derde deel van The Witcher.
Ze is moeder van Tim (27) en Loes (24), die beiden een hbo-diploma op zak hebben.
Met haar man Erik woont in een mooie groene wijk uit de jaren zeventig in Zwolle.
Ze houdt van rockmuziek. ‘Wil je een tip? Luister eens naar All My Life van Foo Fighters.’
