De Soupshow is kunst, contact en gratis eten in het Grand Theatre. Gaily schoof aan en lepelde een soepje mee.
Het is dinsdag 7 november als ik voor het eerst in mijn leven het Grand Theatre op de Grote Markt binnenstap. ‘Kom je voor de soep?’, vraagt een medewerker. ‘Dan moet je hier de trap op.’
Ik loop naar boven, hang mijn jas aan de kapstok en zet mijn tas op de grond. Voorzichtig kijk ik rond, het is rustig binnen, kalme muziek klinkt uit de luidsprekers. Ik ga zitten aan één van de zeven tafels, vriendin Anne is er al, ze zit te kletsen met haar huisgenoot die ze hier toevallig tegenkwam.
Er hangen lange vellen met pictogrammen van verschillende soorten groenten
Op de muur zie ik de schoonheid van de herfst die ik door het druilerige weer nogal eens vergeet te bekijken. Er hangen foto’s van de meest uiteenlopende paddenstoelen. Aan de andere muur hangen lange vellen met pictogrammen van verschillende soorten groenten. Precies dat wat er in de soep zit, alleen maar groente, niks geen dier.
De Soupshow is een installatie van het kunstenaarsduo Vroegop/Schoonveld. Je kunt er op elke dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag terecht voor een gratis kom plantaardige maaltijdsoep. Met het openen van het tijdelijke restaurant biedt het duo een alternatief voor de ‘begrensde en vermarkte samenleving waarin mensen en dieren schaamteloos worden uitgebuit.’
Champignon of Mexicaanse quinoa. De vrouw met rommelige knot: ‘Het is allemaal helemaal vegan’
De Soupshow stuurt aan op de invoering van een basisinkomen en bestaanszekerheid voor iedereen. ‘Het uitbannen van dierenleed en het benadrukken van dierenrechten zijn de uitgangspunten.’ De installatie is tot 16 november te bezoeken.
Voor in de ruimte staat een tafel met twee elektrische kookplaatjes, daarop staan twee grote pannen soep. De keuze is: champignonsoep of Mexicaanse quinoa-soep. Een vrouw met lang donkergrijs haar in een rommelige knot: ‘Het is allemaal helemaal vegan.’
Af en toe komt er een vrijwilliger langs die brood en nacho-chips uitdeelt. Anne en ik zitten lekker bij te praten als een meisje van ongeveer 25 ons aanschiet. ‘Mag erbij komen zitten?’, vraagt ze. Haar drie vrienden schuiven ook aan. Raquel is half Portugees en half Zuid-Afrikaans. Samen met ons volbloed-Nederlanders en Bruno (Portugal), Muriel (Portugal) en Sara (Spanje) vormen we een bont gezelschap.
Dit jaar wilden ze aan den lijve ervaren hoe het zit met de huizencrisis in Europa
Het viertal studeert in Denemarken, maar op dit moment wonen ze in Groningen. Of nou ja, wonen… ze couch-surfen terwijl ze op zoek zijn naar een dak boven hun hoofd. De vrouw met de knot mengt zich in het gesprek, ze heeft een stuk karton bij zich. Ze zegt dat we de gasten uit Denemarken moeten vertellen wat de mooiste plekken van Groningen zijn. ‘Ze zijn hier nog maar een week.’ Anne noemt een paar plekken waar ze graag komt. De donkergrijze knot noteert ze aandachtig op het karton, dat ze plechtig aan de mee-eters overhandigt.
Raquel vertelt verder, ze studeren om ‘een ander soort docent te worden’. In Denemarken volgen ze een alternatieve studie, waarbij ze online les krijgen. Ze leren vooral door dingen te doen. Vorig jaar reisden ze met een bus door Afrika. Dit jaar wilden ze aan den lijve ervaren hoe het zit met de huizencrisis in Europa. Daarom zijn ze naar Groningen gekomen. Wat ze van Groningen vinden? ‘Leuk’, zegt Raquel, ‘het is een levendige stad, met veel studenten.’
Zoiets als de Soupshow bestaat er niet in Portugal. ‘Ja, nou, wel voor daklozen, die kunnen gratis eten halen’
Op donderdag lijkt het een stuk drukker in de Soupshow. Ik spreek vier Portugese studenten, eentje doet Technische Bedrijfskunde, de andere drie International Business. Ze zijn hier voor hun Erasmus-uitwisseling, vandaag hebben ze tentamen gedaan. Zoiets als de Soupshow bestaat er niet in Portugal. ‘Ja, nou, wel voor daklozen, die kunnen gratis eten halen.’
Een vrouw van een jaar of zeventig heeft een kop soep bemachtigd. Ze vraagt of ze bij een andere tafel kan aansluiten. Dit is de Soupshow, een gemengd gezelschap van studenten en volwassenen. ‘Jij komt niet uit Nederland… of wel?’, vraagt een grijzende man. ‘Ik ben Duits’, antwoordt de jongen, ‘maar ik heb Nederlands geleerd.’
De Soupshow is niet alleen een plek aan waar je gratis kunt eten. Het is een plek waar je gratis nieuwe mensen ontmoet. Het zijn toevalstreffens, ontmoetingen met mensen die je nooit had ontmoet als je in de waan van de dag niet had opgekeken van die ene paddenstoel in het gras.
